Oranje-vertegenwoordiging steeds groter.
Dat ons land met veel ‘grote’ sporten vertegenwoordigd zal zijn bij de Olympische Spelen in Rio de Janeiro in 2016 is wel algemeen bekend. Ik noem zomaar even hockey, hippische sport en zwemmen. Natuurlijk verzint u er zelf wel een paar, maar ik vraag nu even uw aandacht voor twee minder bekende en misschien in Nederland wat kleinere sporten.
Zwemmen in Kazan.
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Terwijl we begin augustus genoten van onze zwemmers en zwemsters in Kazan tijdens de wk en we bijna elke dag wel iets op televisie zagen van de bekende zwemsters zoals Kromowidjojo en Heemskerk vond er tijdens dat wereldkampioenschap ook een wedstrijd plaats waar we minder van zagen en waarover de media minder berichtten. Ik heb het hier over het schoonspringen. Kort gezegd gaat het bij schoonspringen om vanaf een plank of platform in het water te gesprongen. We zien combinaties van salto’s en schroeven en dat wordt beoordeeld door een aantal juryleden die cijfers tussen 0 en 10 uitdelen. Als ik u de naam noem van Edwin Jongejans denkt u misschien ‘oh ja’ en dat is terecht want Jongejans werd namens Nederland in 1991 wereldkampioen op de 1 meterplank.
Uschi Freitag
Nou moet ik u bekennen dat ikzelf ook bepaald niet op de hoogte ben van ons nationale schoonspringen. Dus was ik aangenaam verrast door het nieuws dat ‘we’ weer een Oranje schoonspringster hebben, die ons land gaat vertegenwoordigen bij de Olympische Spelen volgend jaar.
Freitag.
Uschi Freitag kwalificeerde zich in Kazan op de 3 meterplank door ruimschoots te voldoen aan de limiet. De Maastrichtse studeert en traint in Eindhoven en is met het schoonspringen opgegroeid. Al in 1995 deed de toen zes jaar oude Uschi aan een wedstrijd mee. Tot 2102 kwam ze voor onze oosterburen uit maar sinds dat jaar springt ze voor Nederland. In haar sportleven kende ze al veel successen maar omdat die meest in haar ‘Duitse’ periode behaald werden merkten wij er weinig van. Maar bij het WK in Barcelona in 2013 sprong ze voor Oranje en door haar plaats bij de eerste acht kreeg ze van NOC*NSF de zogenaamde A-status, waardoor ze meer ondersteuning kreeg en dus meer kon gaan trainen.
En het resultaat is er naar. In Kazan sprong ze in haar vijf pogingen ruim 305 punten bij elkaar en dat was ruim voldoende om zich te kwalificeren voor Rio.
Worstelen.
Worstelen? zult u zeggen. Daar horen of lezen we niet veel over in ons land. Toch is het een sport die al beoefend werd tijden de eerste Olympische Spelen. Het was zelfs de centrale en meest bekende sport bij de Spelen in het jaar 776 vòòr Chr. Natuurlijk zijn er in alle voorbije eeuwen met name mannen geweest die elkaars krachten wilden testen. U zult begrijpen dat spelregels pas veel later de sport begonnen te reguleren. Toen de eerste zogenaamde moderne Olympische Spelen in 1896 in Athene werden gehouden stond worstelen op het programma.
In 2013 werd door het IOC besloten om worstelen te schrappen als onderdeel. De hel brak een beetje los, want de sport wordt in veel landen beoefend en een half jaar later herriep het IOC deze beslissing.
Gelukkig, denk ik zo. Want ook in Nederland wordt volop geworsteld. Alleen is er geen grote bekendheid voor deze sport en zoals gezegd, we merken er niet veel van. Mooi dus dat onlangs bekend werd, dat een Nederlandse worstelaarster zich heeft geplaatst voor de Spelen. De in 1992 in Heerlen geboren Jessica Blaszka worstelt in de klasse tot 48 kilo en werd bij een toernooi in Las Vegas derde. Daarmee voldeed ze aan de norm die NOC*NSF had gesteld en dus verdiende ze een kaartje voor Rio. In haar wedstrijd om de derde plaats maakte ze bij een gelijke stand de laatste score en volgens de regels won ze daarmee keurig brons. Bovendien was ze door deze prestatie de eerste Nederlandse die ooit een medaille won bij een internationaal worstelevenement. Weer zo’n sportster die door haar prestaties aan de weg timmert een haar sport hopelijk meer in de publiciteit brengt.
