WADA strijdt tegen doping.

Organisatie kwam eerder al met zwarte lijst trainers.

Er wordt nog altijd met veel wantrouwen gekeken naar bijzondere prestaties in de sport. Dopingaffaires in de wielerwereld en, actueel maar ook iets langer geleden, in de atletiek hebben er voor gezorgd dat veel mensen denken dat de sportwereld niet in staat zal zijn om het probleem zelf aan te pakken. Het huidige onderzoek naar de handel en wandel van oud-IAAF voorzitter Lamine Diack doet de reputatie van bijvoorbeeld de atletieksport niet goed. Ook het onderzoek van onze eigen NOC*NSF afgelopen voorjaar onder de door haar ondersteunde topsporters gaf aan dat zo’n vier procent niet helemaal ‘schoon’is. Als dan blijkt dat van die vier procent maar ongeveer de helft betrapt wordt dan verklaart dat voor een deel het wantrouwen in de publieke opinie.

Niet streng genoeg.

Recent kwam in het nieuws dat de internationale atletiekbond wellicht niet streng en consequent genoeg zou zijn in haar testen en ondanks dat dit in alle toonaarden werd ontkend en er op dit moment diverse nationale atletiekbonden wereldwijd worden onderzocht is het te verwachten dat we hier nog wel meer over zullen horen. Ook in de wielerwereld blijft het dopingprobleem hardnekkig rondspoken. Er zijn dan wel goede bedoelingen uitgesproken maar de argwaan blijft groot. Ik schreef eerder al over de wielerploeg Astana. De ploeg, onder leiding van oud-coureur Vinokoerov wordt al vanaf zijn oprichting in verband gebracht met doping.

Lausanne

Zeker toen de Universiteit van Lausanne na onderzoek bekend maakte dat het beleid inzake doping niet op orde zou zijn, dacht men voldoende sterk te staan om de ploeg te kunnen straffen en zo een signaal af te geven aan de sportwereld en zeker ook aan de buitenwereld. Maar de licentiecommissie van de UCI vond de ‘goede bedoelingen’ van de Astana-ploeg zo overtuigend dat men maar met de hand over het hart streek. De licentie werd gewoon weer verstrekt. Voor veel kenners en niet-kenners enigszins treurig. Is dat dan de manier waarop de wielersport wil afrekenen met het beeld van ‘vuile sport’?

Dopingdokter.

Eufemanio Fuentes is een beetje het boegbeeld van hoe het niet moet. De beruchte dopingarts viel door de mand in Operacion Puerto. Dit was een enorm grote dopingaffaire in Spanje. Bloedzakjes, transfusiemateriaal en dergelijke werden gevonden bij een doorzoeking van zijn praktijk. Voornamelijk wielrenners, maar ook andere sporters konden hierdoor gelinkt worden aan de dopingpraktijken van de dokter. Hij werd veroordeeld wegens het in gevaar brengen van de volksgezondheid en zou vier jaar niet als arts mogen werken. Maar het schijnt dat hij nog altijd actief is in de sportwereld. In een rapportage van de CIRC werden 69 artsen genoemd die doping zouden hebben verstrekt aan wielrenners tussen 1985 en 2014. Een paar van hen deden dat schijnbaar bij 19 of 20 teams.

WADA.

Het World Anti-Doping Agency werd ooit opgericht door het Internationaal Olympisch Comité. Sinds 1999 heeft deze organisatie de opdracht om doping in de sport te bestrijden. Niet alleen het IOC, ook internationale overheden financieren de WADA. Op haar website staat sinds een kort een lijst met namen van artsen, trainers en begeleiders die zijn geschorst in verband met dopingaffaires. Liefst 114 personen staan op deze lijst. De enige Nederlander is overigens sportschoolbaas Bert Kops.

Dopingdokters

Deze schrok nogal van de lijst, waarop hij in hetzelfde rijtje staat als bijvoorbeeld de Italiaanse dopingdokter Ferrari, Trevor Graham,de oud-begeleider van de Amerikaanse atlete Marion Jones) en Geert Leinders, de Belgische ploegarts bij de inmiddels verdwenen Rabo-ploeg. Kops vindt dat deze mensen sporters hebben aangezet tot het gebruik van verboden middelen. Bij hem zou daar geen sprake van zijn. Hij zou slachtoffer zijn van een administratieve fout op één van de formulieren van zijn worstelaars.

WADA 

De WADA wil door het publiceren van de lijst atleten helpen om beter inzicht te krijgen. Wie kun je vertrouwen en wie niet? De dopingautoriteit gaat er steeds meer van uit dat sporters ‘het’ nooit alleen gedaan kunnen hebben. Die aanname gaat trouwens ook in deze dagen rond als het WADA stappen onderneemt tegen de diverse nationale dopingautoriteiten. En kennelijk zijn ook de diverse testlaboratoria niet brandschoon. Vaak moet het iemand uit bijvoorbeeld de begeleiding zijn die de sporter aanmoedigt of zelfs helpt. Ik weet niet of dit echt zo werkt maar in elk geval wil de WADA op deze manier zijn steentje bijdragen.

Ex renners

Natuurlijk wordt er direct door allerlei mensen gevraagd hoe dat dan zit met ‘ foute’ ex-coureurs die nu ploegleider zijn of anderszins betrokken zijn bij de organisatie van wielerploegen. Worden zij wel betrouwbaar geacht? Is dit het waarmee de wielerwereld moet worden bevrijd van de argwaan die er nog altijd heerst? Of moet er misschien harder worden gestraft wanneer renners of begeleiders worden betrapt? Wie het weet mag het zeggen.