Aantal hardlopers groeit nog steeds.
Bij het wielrennen is in België de Ronde van Vlaanderen de ‘hoogmis’ tijdens het seizoen. Voor Nederland en zeker voor Rotterdammers is de marathon van hun stad ook iets bijzonders. Laten we dat dan maar een processie voor de hardlopers, de joggers en de trimmers noemen. Bij de mensen die met regelmaat hardlopen staat het meedoen aan een echte marathon hoog op de verlanglijst. En dan staat die van Rotterdam in de top tien. Laat dan de marathon van New York maar bovenaan staan, die van Rotterdam vind je ook bovenin hun wensenlijstjes.
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Het is dan ook niet verwonderlijk dat een kleine 16.000 deelnemers afgelopen weekend acte de presence gaven bij het jaarlijkse hoogtepunt van ons Nederlandse hardloopseizoen. En met bijna een miljoen toeschouwers was het ook bijzonder feestelijk en kleurrijk; ook en met name voor de kijkers thuis. De Maasstad was meer dan 2 uur lang in 24 landen live op televisie.
Wereldrecords.
En dus is de marathon ondertussen een onmisbaar icoon voor de stad geworden. De nummer 1 loopstad van Nederland; dat vinden althans de Rotterdammers zelf. En dat er zoveel deelnemers zijn komt ook wel een beetje omdat met name internationale toppers weten dat het een vrij snel parcours is, waar je dus wel eens een toptijd zou kunnen lopen. Niet voor niets zijn er bij de Rotterdamse marathon in het verleden al drie wereldrecords gelopen. In 1985 was dat door de Portugees Carlos Lopes en drie jaar later was het de Ethiopiër Densamo die 2.06,50 klokte op de Coolsingel. De Keniaanse Loroupe liep in Rotterdam bij de vrouwen in 1998 een recordtijd: 2.20,47. Die tijd bleef zelfs een jaar elf overeind.
Om dat imago van snel parcours te behouden wordt er in Rotterdam alles aan gedaan om een eventueel wereldrecord mogelijk te maken en om zodoende steeds aantrekkelijker te zijn voor deelnemers. En aan de route met eventueel meer of minder bochten of hoeken kun je wel iets doen, maar op de weersomstandigheden kun je geen invloed uitoefenen. En dan kan het in Nederland natuurlijk hard waaien, regenen of verzint u het maar. Ook de luchtvochtigheid kan een rol spelen. Gelukkig maar; anders zou je wereldrecords bijna kunnen kopen. Deze sport is van de weersomstandigheden afhankelijk en dat houdt de spanning er in.
Het hardlopen is in ons land onverminderd populair. Het aantal mensen dat meer of minder regelmatig hardloopt groeit nog steeds. Er zijn maar weinig sporten die dat kunnen zeggen. Bijzonder is ook dat het aantal vrouwelijke beoefenaars van de sport nog steeds toeneemt. Ook in Rotterdam is dat te merken. De mannen zijn dan nog steeds in de minderheid, maar met 3200 vrouwen is er toch echt sprake van een trend. Dat had 30 jaar geleden echt niemand gedacht.
En wat mooi dat deze 35e editie van de marathon van Rotterdam zo zonnig was. De kleine miljoen toeschouwers stonden voornamelijk in de zon en dan is het natuurlijk genieten geblazen. Zij zagen bij de mannen de Ethiopiër Abera Kuma in de matige tijd van 2.06.07 solo over de streep komen. Dat was misschien de enige tegenvaller bij het evenement in de Maasstad. De winnende tijd was de langzaamste sinds 2007. Snelste Nederlander was Abdi Nageeye, die met 2.12,31 als negende over de streep kwam.
De Japanse Asami Kato werd de winnares bij de vrouwen. Zij liep de klassieke 42 kilometer en nog wat in 2.26, 29. Onze landgenote Miranda Boonstra kende een flink verval in de laatste kilometers maar finishte nog wel als eerste Nederlandse in een tijd van 2.32, 11. Hiermee kwam ze een paar minuten tekort voor kwalificatie voor de Olympische spelen. Daarvoor is de limiet bij de vrouwen 2.28.00.
