Fontijn bokst zich naar Rio.

Na 24 jaar weer Nederlandse boksers naar de Spelen.

Op de dag dat ik op de radio hoor dat de misschien wel grootste bokser aller tijden, Muhammad Ali, is overleden, wil ik u u toch trots melden dat na 24 jaar ons land weer vertegenwoordigd zal zijn bij deze sport op de Olympische Spelen. Het is al weer lang geleden maar Arnold Vanderlyde en Orhan Delibas waren zelfs nog medaillewinnaars in Barcelona. Daarna is het heel lang stil geweest wat betreft het boksen op Olympisch niveau in Nederland. Maar bij de zomerspelen die op 5 augustus aanstaande beginnen in Brazilië zullen er weer Oranje boksers in de ring staan. Begin april plaatste Peter Müllenberg zich voor Rio tijdens het OKT in Turkije. Müllenberg was dit jaar al finalist tijdens het EK en in Turkije plaatste hij zich voor de Spelen door in de halve finale te winnen van de ‘thuis’-boksende Turk Mehmet Umal. Een bijzonder knappe prestatie van de 28-jarige Almeloër die zichzelf trouwens ook in Rio medaillekansen toedicht.

Wake-up call.

Bij dat zelfde Olympische kwalificatie toernooi in Turkije werd bij de vrouwen Nouchka Fontijn zeer verrassend uitgeschakeld. En dat al in de eerste ronde. De Schiedamse fysiotherapeute had in 2015 goud gewonnen bij de Europese Spelen in Bakoe en ze gold als favoriete bij het OKT in april. Bovendien staat zij derde op de wereldranglijst en de klap van die uitschakeling kwam dus hard aan. Ook een soort wake-up call kennelijk, want afgelopen dagen plaatste Fontijn zich alsnog voor het Olympisch evenement.

WK in Astana.

Het wereldkampioenschap in Astana gold als de laatste mogelijkheid voor onze landgenote om zich te kwalificeren. Daartoe moest ze bij de eerste vier eindigen. De eerste twee partijen won ze vrij gemakkelijk. In de tweede ronde won Fontijn met 3-0 van de Turkse Sema Caliskan, de nummer 20 van de wereld. Hierdoor plaatste zich ze zich al voor de laatste zestien in haar gewichtsklasse tot 75 kilogram. In die achtste finales rekende ze ook met 3-0 af met de Poolse Lidia Fidura. Hierdoor kwam ze al op de drempel te staan van de Spelen, want de volgende partij zou de beslissing brengen. En die beslissende kwartfinale leverde haar definitief het ticket op voor Rio. De eerste ronde verloor ze weliswaar van de Française Erika Guerrier maar de drie daaropvolgende rondes gingen naar onze landgenote.

Eerste Nederlandse.

Nouchka Fontijn is dus de eerste Nederlandse vrouw die zich plaatst voor het Olympisch boksen. Ik moet daar natuurlijk bij zeggen dat vrouwen boksen nog maar sinds 2012 op de Olympische agenda staat. Een soort heilig doel is daarmee bereikt. Fontijn won al zo veel prijzen de afgelopen jaren maar het ultieme doel is toch echt deelname aan de Olympische Spelen. En dan natuurlijk meedoen voor de medailles.

Opluchting

De opluchting was dus enorm groot na die gewonnen kwartfinale. Ze wist dat haar wereldkampioenschappen al geslaagd waren door het halen van de halve finale, maar tegelijkertijd was dat ook wel het minste. Want natuurlijk wilde ze ook bij dit WK voor de hoofdprijs boksen. Daarom vloog ze er tegen de Britse Savannah Marshall behoorlijk in tijdens de halve finale. Onze 28-jarige landgenote liet er geen gras over groeien en won door de unanieme steun die ze van de jury kreeg met 3-0 en haalde daarmee een finaleplaats. Het was de eerste keer dat Fontijn in de eindstrijd stond bij een mondiaal bokstoernooi. En in die finale moest ze het opnemen tegen de nummer één van de wereld, de Amerikaanse Claressa Shields.

WK finale

Zij was pas 17 toen ze in Londen goud won bij de Spelen van 2012. Het bijzondere aan deze finale was dat de vrouwen al jarenlang bovenaan de ranglijsten staan maar dat ze nog nooit tegen elkaar gebokst hadden.Tot aan deze WK-finale dus. In de eerste twee ronden van de eindstrijd was van de favorietenrol van Shields nog niet al te veel te merken maar daarna maakte de harde rechtse van de Amerikaanse het verschil. De jury wees haar met 3-0 unaniem aan als winnares. Toch was bondscoach Hennie van Bemmel bijzonder trots op zijn pupil. Zilver met een hele dikke gouden rand en een finale waarvan we de ervaring meenemen naar Rio.

Voor wie dat nog niet heeft gedaan: maak eens kennis met Nouchka Fontijn: