Epke Zonderland mist finale na val van de rekstok.
Na de successen van de mannenturners en zeker na de gouden medailles van Epke Zonderland waren de verwachtingen behoorlijk hoog gespannen bij de Europese kampioenschappen turnen in Montpellier. En ook in de aanloop naar dit EK was de verwachting gewekt dat met name de mannenploeg met medailles thuis zou komen. Deurloo, Zonderland en van Gelder leken goed in vorm en men was dan ook positief gestemd.
Val van het rek.
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Maar Zonderland viel van zijn rekstok en haalde de finale niet. Uitgerekend op zijn verjaardag greep hij mis tussen de diverse vluchtelementen en hij belandde op de vloer. En dat was een fl
inke teleurstelling omdat bij afwezigheid van concurrent Fabian Hambuchen algemeen werd verwacht dat de Fries zijn Europese titel wel zou prolongeren. Dit betekent echter niet dat de Olympische kwalificatie mislukt zou zijn, want in het najaar is het Wereldkampioenschap in Glasgow en daar zal het met name gaan om de Olympische startbewijzen.
Jury.
Van Gelder en Deurloo plaatsten zich wel voor de finales in Montpellier. Deurloo ging met zijn vloeroefening als achtste naar die eindstrijd en van Gelder ging met 15,533 als zesde naar de finale aan de ringen. Weer eens wat anders dus; niet Epke Zonderland, maar Deurloo en van Gelder plaatsten zich voor de eindronde. Toch was Deurloo bepaald niet tevreden, want hij mocht dan wel door op de vloer, aan de rekstok voelde hij zich behoorlijk benadeeld door de jury. Hij had hoge verwachtingen maar met een score van 14,266 kreeg hij voor zijn gevoel veel te weinig en hij werd slechts dertiende waar hij zichzelf toch echt bij de eerste acht had ingeschat.
Al met al een flinke domper voor de mannen-equipe. Uiteindelijk ging de ploeg zonder medailles naar huis. Er was gerekend op drie finaleplaatsten en dat waren er dus twee en de ‘zekere’ medaille werd al helemaal niet gehaald.
Sanne Wevers.
De Oranje-vrouwen ploeg was met minder verwachtingen afgereisd maar kwam terug met meer. Na alle vervelende verhalen van het vrouwenturnen van de laatste jaren was men bescheiden geweest in de doelstelling, hoewel het optreden van Eythora Thorsdottir wel hoopgevend was in de aanloop naar het toernooi.
De dames lieten inderdaad zien dat het vrouwenturnen in Nederland weer een echte rol kan gaan spelen. Al in de kwalificatierondes op het EK was er reden tot juichen want met vijf finaleplaatsen werd ruimschoots aan de doelstelling voldaan. Voor vrouwenbondscoach Gerben Wiersma terecht een reden om trots te zijn.
En het werd nog mooier. Sanne Wevers turnde een bronzen oefening op de brug met ongelijke leggers. Haar eerste Europese medaille, terwijl de Oldenzaalse eigenlijk als specialiteit de evenwichtsbalk heeft. Deze bronzen medaille is de derde EK- medaille op brug ooit. In 1963 had Thea Belmer goud gewonnen en in 2002 was er zilver geweest voor Renske Endel.
Wevers kon het na afloop nog nauwelijks bevatten. Het was al een verrassing geweest voor haar om als vierde naar de finale te mogen en de bronzen medaille was een prachtige beloning. Kijk maar eens naar die bronzen oefening:
Thorsdottir.
Ook voor Eythora Thorsdottir was het een mooi weekend. De Nederlandse turnster met IJslandse roots debuteerde bij een Europees kampioenschap en kon meer dan tevreden zijn. De pas 16-jarige had zich als achtste gekwalificeerd voor de meerkampfinale en uiteindelijk eindigde ze als twaalfde in dit internationale geweld. Een prachtige prestatie van de jonge turnster, die er voor koos om voor Nederland uit te komen. De Nederlandse turnwereld kan hier echt blij mee zijn, want de tiener is wellicht een topper voor de toekomst. In Europa doet ze in elk geval mee en heeft ze haar visitekaartje ruimschoots afgegeven.
