Nouchka Fontijn wint goud in Bakoe.

Nederlandse bokster overtuigende winnares tijdens Europese Spelen.

De meningen waren nogal verdeeld. Na afloop van de eerste Europese Spelen zal er nog veel worden nagepraat. Azerbeidjan was de organisator van de Spelen en de hoofdstad Bakoe was het voornaamste decor. Het land wilde het evenement aangrijpen om te laten zien dat het een behoorlijk hoog West-Europa-gehalte heeft. Daar wordt namelijk nog steeds aan getwijfeld. Vooral omdat niet alle journalisten welkom waren geweest. Als je voor aanvang van de Spelen wat al te kritisch was geweest over de regering en haar politiek of als je bijvoorbeeld namens Amnesty International was aangemeld, was je toch echt niet welkom.

Toptoernooi?

Ook het topsportgehalte bleek nogal discutabel. Bij atletiek was sprake van een soort B-toernooi en het zwemmen leek zelfs meer op jeugdkampioenschappen. Het Europees Olympisch Comité heeft dus nog de nodige vergaderingen voor de boeg, want op dit moment is het nog niet honderd procent zeker dat er een vervolg komt. U weet dat Nederland de enige kandidaat was voor de ES van 2019 en dat ons land deze heeft moeten teruggeven omdat de financiering niet gegarandeerd was. De politiek voelt er niets voor om geld te stoppen in evenement waarvan de publicitaire en sportieve waarde nog niet vast staat. Maar kennelijk is men namens het EOC al weer op zoek naar andere kandidaten, die deze nieuwe spelen wel willen organiseren.

Atleten.

Aan de atleten en hun begeleiders is deze discussie echter niet besteed. Chef de Mission Jeroen Bijl sprak van een hoogwaardig sportevenement. Dat moet ook wel want Nederland kwam met vijf keer zoveel medailles thuis als waar op gerekend was. Boze tongen vragen zich af of dit iets zegt over de Nederlandse afvaardiging of over de kwaliteit van de deelnemers uit de diverse andere landen. Voor de sporters die met een medaille thuiskwamen maakte ook dat weer niet uit, want over een paar maanden telt alleen die medaille nog en vraagt niemand zich meer af of het een sterk deelnemersveld had betroffen. Bovendien ben je natuurlijk wel de eerste medaillewinnaar van de eerste Europese Spelen.

Boksen.

Veel sporten kwamen op deze manier mooi eens in de schijnwerpers te staan. Dat merkte ook bokster Nouchka Fontijn. De in 1987 in Rotterdam geboren fysiotherapeute woont en sport in Schiedam. Nadat ze veel verschillende sporten had beoefend, waaronder turnen, skieën en atletiek, kwam ze in aanraking met taekwon-do. Waarschijnlijk ontwikkelde ze in deze sport de fighting spririt, waarvoor ze nu internationaal bekend staat. In 2007 ontdekte ze de bokssport via haar trainer Fkiri. Ze wierp zich helemaal op het boksen en dat leverde haar al de nodige prijzen op. Acht jaar later heeft ze al goud gewonnen tijdens Europese kampioenschappen en werd ze derde op een WK.

Voor Fontijn waren deze Europese Spelen een mooi meetmoment op haar route naar de Olympische Spelen in Rio volgend jaar. In de gewichtsklasse van 69 tot 75 kilogram deden dertien vrouwen mee. Voor Fontijn was vooral de partij tegen Savannah Marshall een mooie uitdaging. Marshall was de wereldkampioene van 2012. Ook de Russin Iaroslacva Iakushina was een tegenstandster waar Fontijn graag haar krachten mee wilde meten. De Europese titel van vorig jaar vond ze zelf niet zo’n bijzondere prestatie omdat het deelnemersveld op dat toernooi niet zo sterk was geweest. Nu, tijdens de Europese Spelen, waren meer van haar direkte concurrenten aanwezig en daarom zette ze haar zinnen op een medaille in Bakoe. Ze ging voortvarend van start en won haar partijen meestal met grote overmacht. Ook Marshall bracht haar niet in de problemen en in de finale ging ze tegen de Zweedse Anna Laurell zo fel van start dat deze een paar keer bijna tegen het canvas ging. Tot twee keer toe kreeg Laurell acht tellen van de scheidsrechter en de jury wees Fontijn dan ook unaniem de gouden medaille toe. Nouchka Fontijn maakte met deze gouden medaille haar favorietenrol meer dan waar en voor haar des te mooier en belangrijker: het is weer een grote stap in de richting van haar grote doel: de Spelen in Rio in 2016. Voor ons als sportliefhebbers: we weten dat we een kanjer hebben in het vrouwenboksen. We zullen nog veel haar zien.