Internationale volleybalkompetitie.

Nederland wint twee keer in en tegen Portugal.

De Volleyball World League is een internationale kompetitie voor landenteams bij het mannenvolleybal. Ontstaan in 1990 om de volleybalsport wat nadrukkelijker te profileren als een professionele topsport. Tot dan toe werden er natuurlijk wel wereldkampioenschappen georganiseerd en was de sport onderdeel van de Olympische Spelen. Maar de FIVB (Fédération Internationale de Volleyball) begreep dat een volgende stap noodzakelijk was om de sport wat meer smoel te geven. Dus werd besloten om naast de toernooien om de vier jaar ook een jaarlijkse internationale kompetitie te houden. Dit werd de World League en dat bleek een goede greep want het evenement was en is erg succesvol. Het blijkt niet alleen een commercieel goed te functioneren maar ook de uitstraling via de media is de volleybalsport ten goede gekomen. Naast het vereiste regionale belang en natuurlijk het niveau is namelijk een belangrijke voorwaarde voor deelname, dat de thuiswedstrijden in de betrokken landen live of zo goed als live door de nationale televisie wordt uitgezonden. Hier is wel iets op af te dingen maar men houdt toch over het algemeen strak de hand aan deze voorwaarden. Het is dan ook een belangrijke oorzaak geweest van het verstek moeten laten gaan van Nederland gedurende meerdere jaren. Bovendien moet je als nationale bond een soort inschrijvingsgeld betalen dat je dan weer terug kunt verdienen op basis van de prestaties. Er was een periode dat dit risico door de Nederlandse Volleybal Bond iets te groot werd geacht. Een kwestie van beleid, zullen we maar zeggen.

Italië.

Tussen 1990 en 2000 was het vooral het mannenteam van Italië dat het mondiale volleybal domineerde en de Azuri wonnen dan ook 8 van de 11 World leagues in die periode. Belangrijke uitzondering was natuurlijk 1996 toen Nederland in de aanloop van de Spelen in Atlanta winnaar was van het toernooi; later in dat jaar werd Oranje ook Olympisch kampioen. Verder waren er voor het Nederlands mannenteam een aantal derde en vierde plaatsen in dat decennium. Het waren de jaren dat het clubvolleybal in ons land het bijzonder goed deed en bovendien speelden een aantal van onze toppers (vd Goor, Schuil, vd Meulen, Blangé om er een paar te noemen) in de lucratieve Italiaanse kompetitie. In het begin van deze eeuw kwam hier enigszins de klad in. De bond besloot om de nationale mannenploeg zelf te gaan opleiden en haalde de beste spelers bij de clubs weg. Jammer genoeg leidde dat niet tot aansprekende internationale resultaten en Nederland is ondertussen flink gezakt op de wereldranglijst.

Gelukkig kan de NeVoBo het zich ondertussen wel weer permitteren om in te schrijven voor de World League en deelname alleen al moet het niveau van Oranje kunnen verhogen.

Nieuwe bondscoach.

Ook al omdat de huidige (nieuwe) bondscoach Gido Vermeulen besloten heeft om met een grote selektie aan de klus te gaan beginnen. Anders dan zijn voorgangers kan Vermeulen beschikken over de ervaren krachten Rob Bontje en Kay van Dijk. Deze waren wel even klaar met Oranje onder het beleid van Vermeulen’s voorganger Benne. Zo ongeveer de beste volleyballers zijn nu weer beschikbaar; waarschijnlijk zal ook Robert Horstink nog aanhaken als zijn blessure op tijd is genezen.

EK

Eind van deze maand moet Nederland zich proberen te plaatsen voor het Europese kampioenschap via twee wedstrijden tegen Spanje en de wedstrijden in de World League vormen dus een prima aanloop naar die kwalificatie en hopelijk voor het EK.

De afgelopen weken werd er geoefend en getraind en na een wat aarzelend begin kreeeg het team toch gestalte en afgelopen weekend begon men in Portugal aan de World League. En dat er een redelijk ingespeelde formatie stond blijkt uit de winst in de eerste van twee wedstrijden in Portugal. Oranje won met 3-1. Kay van Dijk was een beetje de uitblinker en hij was ook degene die uit een lastige hoek het winnende punt in de vierde set binnen sloeg. Mooi om zo’n eerste (uit-)wedstrijd van deze internationale kompetitie in winst om te kunnen zetten. Als je nog maar relatief kort bij elkaar bent is het zeker in een uitwedstrijd in een vreemde zaal moeilijk om direkt al je vaste patronen te kunnen vinden.

Dat die eerste winst geen toeval was bleek de dag er na. In Matosinhos kwam Oranje weliswaar met 2-1 achter maar wist het de wedstrijd nog op tijd om te draaien. Vooral blokkerend begon het team van bondscoach Vermeulen steeds beter te spelen en het was weer van Dijk die in de vijfde set de laatste bal binnen kon slaan voor een 3-2 overwinning. Een prima start van het internationale seizoen dus. Hopelijk zal de groep met het nodige zelfvertrouwen afreizen naar Spanje, waar in Leganes de eerste van twee wedstrijden om kwalificatie voor de EK zal worden gespeeld.