Glansloze seizoensopening voor de schaatsers.
Als het schaatsseizoen in ons land niet geopend wordt in Thialf (wordt verbouwd) dan blijkt er niet veel over te zijn van de sfeer die kennelijk alleen in Nederland heerst tijdens wedstrijden. De oranje-gekleurde tribunes van de Friese schaatstempel zijn kennelijk zo nauw verbonden met onze nationale trots dat er niet veel overblijft als er in een ander stadion wordt gereden. Een veeg teken, lijkt me zo. Want gaat het nu om het schaatsen of gaat het om het carnavaleske sfeertje in Heerenveen? Feit is dat de publieke omroep geen belangstelling had voor de opening van het schaatsseizoen, die afgelopen weekend plaats had in Enschede. Terwijl het sportief toch best wel interessant was.
Kwalificatie.
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Geen prestigieus Nederlands kampioenschap, maar alleen een plaatsingstoernooi voor de eerste serie wedstrijden om de wereldbeker in november en december. We kregen er weinig van mee. Een samenvattinkje van een paar minuten op de televisie en een handvol toeschouwers in een soort trainingshal. Was dit wat de Nederlandse schaatsbond voor ogen had toen ze het NK verplaatste naar eind december? Waarschijnlijk waren de heren er aan voorbijgegaan dat zo’n opening van het schaatsjaar veel allure nodig heeft en liefst een paar miljoen televisiekijkers, zodat (potentiële) sponsors opgewarmd worden door alle publiciteit.
Stipendium.
En het draait natuurlijk meer en meer om publiciteit en dus om sponsoring. Zo geweldig gaat het niet in de sport. Ook niet in de schaatssport. Geld is er altijd te weinig. En nu duikt er ook nog een bericht op dat een aantal commerciële ploegen waarschijnlijk onterecht gebruik maken van de stipendiumregeling van NOC*NSF. Die regeling is bedoeld als een soort minimumloon voor topsporters die buiten dat niet professioneel met schaatsen bezig kunnen zijn. Het verhaal gaat dat een aantal teams hun schaatsers minder betalen zodat ze in aanmerking komen voor de regeling. De ploegen zelf besteden hun geld dan andere zaken. De KNSB had twee jaar geleden afgesproken dat de ploegen de atleten in elk geval het minimumloon zouden betalen. Het gerucht van fraude gaat dus ook in ons ‘schone’ schaatswereldje rondspoken. Minister Schippers laat de zaak onderzoeken.
Ireen Wüst.
Zonder publiciteit geen sponsors, zoals ik al zei. En zeker onze Olympische kampioen Ireen Wüst heeft daar last van. Tijdens een persconferentie vlak voor de WK afstanden afgelopen april presenteerde Wüst nog trots haar nieuwe Team4Gold. Die ploeg moest rondom haar worden opgebouwd onder leiding van coach Rutger Tijssen. Heel belangrijk was bovendien het nieuws dat haar oude ‘succes’coach Gerard Kemkers als een soort adviseur zou optreden. Het grote doel van Wüst is uiteraard PyeongChang, de stad in Zuid-Korea waar in 2018 de Olympische Winterspelen zullen worden gehouden. En dan denk je: zo’n team met zo’n boegbeeld; daar staan de sponsors voor in de rij. Niet dus. Ireen Wüst schaatste afgelopen dagen in Enschede zonder sponsor en dan ook nog voor bijna lege tribunes. En wat ook niet meehielp was dat Wüst een matige voorbereiding kende wegens een hoofdkwetsuur. Dus geen sponsor en dan ook nog niet in vorm. Zelfs op haar ‘eigen’ 1500 meter kon ze zich niet plaatsen. Ze werd zeer teleurstellend zevende en hield het toernooi daarna voor gezien. Kennelijk nog niet genoeg hersteld om al grote prestaties te leveren.
Kramer.
Ook voor Sven Kramer was deze seizoensstart er één om niet al te lang bij stilte staan. Geen publiciteit. Geen schaatsfeest. Als het niet om een titel gaat is zo’n plaatsingstoernooi niet om van te genieten en zeker geen voorproefje op een seizoen waarop je hoopt. Bovendien werd hij ‘slechts’ tweede op ‘zijn’ afstand, de 5000 meter. Verslagen door nota bene zijn eeuwige concurrent Jorrit Bergsma. Nee, ook voor Kramer was het een weekend om gauw te vergeten.
Misschien was alleen Jorien ter Mors in haar nopjes met het toernooi in Enschede. Het is uiteraard haar ‘thuishal’ en de Olympisch kampioen op de 1500 had hier tijdens wedstrijden een dikke week terug al laten zien dat ze vast van plan is om terug te komen op haar oude niveau. Ze won toen de 500 meter in een nieuw persoonlijk record.
Bij het plaatsingstoernooi afgelopen weekend won ze verrassend zelfs de 500 meter. Ze bleef erkende sprintsters als Thijsje Oenema en Marrit Leenstra voor. Met die overwinning presenteerde ter Mors zich nadrukkelijk als kandidaat voor het WK sprint in Seoul eind februari. Omdat het WK shorttrack in maart ook in Seoul is, denkt ter Mors natuurlijk al behoorlijk ver vooruit. Voorlopig concentreert ze zich voornamelijk op de korte afstanden omdat ze zich nog niet gezond genoeg voelt om ook al voluit te gaan in het allround-circuit. Ze is nog niet maximaal belastbaar, al zegt ze wel binnenkort een 1500 meter te willen proberen.