Adri de Wilde stond decennialang midden in het Nederlandse volleybal. Van eredivisie-speler tot coach en mentor: zijn invloed reikte van clubteams tot Oranje. In dit artikel lees je zijn loopbaan, prestaties en nalatenschap.
Wie was Adri de Wilde?
Adri de Wilde was geen trainer die de voorpagina’s zocht. Geen groot ego, geen opgeheven vuist langs de lijn, geen oneliners voor de camera. En toch was hij decennialang een vaste waarde in het Nederlandse volleybal. Als speler, als trainer, als assistent, als opleider. Wie dieper in de sport zat, kende zijn naam. Wie met hem werkte, wist wat hij bracht: rust, kennis en een scherp oog voor het spel.
De Wilde overleed in juli 2016, onverwacht, tijdens een vakantie. Hij liet een volleyballeven achter dat zich niet laat vangen in één titel of één moment, maar juist in de optelsom van seizoenen, teams en mensen die hij raakte.
Van spelverdeler tot trainer
Voordat Adri de Wilde langs de lijn stond, stond hij zelf in het veld. Als spelverdeler bij EAVV Arnhem speelde hij op eredivisieniveau. Die positie typeerde hem ook later als trainer: overzicht, timing en het vermogen om anderen beter te laten spelen.
In 1984 beëindigde hij zijn actieve loopbaan en maakte hij vrijwel direct de overstap naar het trainerschap. Bij SSS Barneveld begon zijn carrière als hoofdtrainer. Het was het begin van een lange weg, waarin hij zich ontwikkelde van clubtrainer tot een vaste kracht binnen de Nederlandse volleybalstructuur.
De jaren bij de Nederlandse topclubs
Een belangrijk deel van De Wildes loopbaan speelde zich af bij Dynamo Apeldoorn, destijds bekend als Piet Zoomers/Dynamo en later Draisma Dynamo. Vanaf begin jaren negentig maakte hij daar deel uit van de technische staf. Niet altijd als hoofdtrainer, vaak als assistent, maar wel in een periode waarin Dynamo uitgroeide tot dé dominante club van Nederland.
🏐 Dynamo Apeldoorn – Landstitels (jaren ’90)
| Seizoen | Landstitel / Eredivisie |
|---|---|
| 1991 | Kampioen |
| 1993 | Kampioen |
| 1994 | Kampioen |
| 1995 | Kampioen |
| 1996 | Kampioen |
| 1997 | Kampioen |
| 1999 | Kampioen |
Dynamo won in die jaren meerdere landstitels en speelde structureel om de prijzen. De Wilde werkte samen met verschillende hoofdcoaches en stond bekend als een stabiele factor binnen de staf. Iemand die bleef wanneer anderen kwamen en gingen.
Later werd hij hoofdtrainer bij Landstede Volleybal in Zwolle. Daar droeg hij meerdere seizoenen de eindverantwoordelijkheid. Hoewel Landstede in die periode geen landstitels won, werd zijn werk gewaardeerd om de structuur en professionaliteit die hij bracht.
🏐 Adri de Wilde – Carrièreoverzicht
| Periode (jaar) | Rol | Club / Team | Teamsoort | Notities / Prijzen |
|---|---|---|---|---|
| Jaren 1970–1984 | Speler | EAVV Arnhem | Heren | Spelverdeler, eredivisie |
| 1984 | Trainer – start | SSS Barneveld Heren 1 | Heren | Eerste hoofdtrainer-rol |
| 1980s–1990s | Trainer (assistent / hoofd) | Dynamo / Piet Zoomers Apeldoorn | Heren | Assistent & tijdelijk hoofdtrainer |
| 1998–1999 | Assistent-bondscoach | Oranje Heren (Nederland) | Heren | Assistent bondscoach |
| Ca. 2004-2007 | Hoofdtrainer | Landstede Volleybal Zwolle | Heren | Hoofdcoach |
| 2007–2008 | Trainer | SSS Barneveld Heren 1 | Heren | Eerste divisie |
| 2010s | Hoofdtrainer | Avior / DeVolCo’88 Deventer | Dames | Hoofdtrainer dames 1 |
| 2015–2016 | Trainer/Coach | DeVolCo’88 Dames 1 | Dames | Team 2e divisie |
| 2016 (gekozen) | Assistenttrainer | Orion Doetinchem | Heren | Voorafgaand aan overlijden |
| 1970s–2006+ | Traineropleider en beoordelaar | Nevobo | — | Traineropleider & beoordelingen |
Oranje: werken met het Nederlands volleybalteam
De waardering voor De Wilde bleef niet beperkt tot clubniveau. In 1998 en 1999 maakte hij deel uit van de technische staf van het Nederlands herenvolleybalteam als assistent-bondscoach. Onder bondscoach Toon Gerbrands werkte hij mee aan de begeleiding van Oranje in een periode waarin Nederland nog profiteerde van de erfenis van de gouden jaren.
🏐 Prestaties van het Nederlands herenvolleybalteam (1998–1999)
| Jaar | Toernooi | Resultaat / Uitslag |
|---|---|---|
| 1998 | World League | 3e plaats – Nederland eindigde als derde in de World League, een van de belangrijkste internationale volleybalcompetities van dat jaar. |
| 1998 | Europees Kampioenschap | Deelnemer – Nederland nam deel aan het EK 1998 (plaatsen en uitslagen variëren). |
| 1998 | Wereldkampioenschap | 6e plaats – Nederland eindigde als zesde tijdens het Wereldkampioenschap volleybal. |
| 1999 | World League | 11e plaats – Nederland finishte op de 11e plaats in de World League van 1999. |
| 1999 | Europees Kampioenschap | 5e plaats – Nederland eindigde als vijfde op het Europees kampioenschap volleybal in 1999. |
Deze rol onderstreepte zijn status: geen trainer van het grote podium, maar wel iemand die door vakgenoten werd vertrouwd op het hoogste niveau.
Trainer van mannen én vrouwen
Wat Adri de Wilde onderscheidde, was zijn flexibiliteit. Hij werkte niet alleen met herenteams in de eredivisie, maar stapte later ook over naar het damesvolleybal. In Deventer was hij actief bij Avior en DeVolCo’88, waar hij damesteams coachte in de hogere divisies.
Voor De Wilde maakte het niveau minder uit dan de inhoud. Ontwikkeling, spelinzicht en samenwerking stonden centraal. Spelers omschreven hem als duidelijk, rustig en betrokken. Geen trainer die schreeuwde, maar iemand die zag.
Meer dan een coach: opleider en mentor
Parallel aan zijn werk bij clubs was De Wilde jarenlang actief voor de Nevobo. Hij gaf trainersopleidingen, beoordeelde proeven van bekwaamheid en droeg bij aan de ontwikkeling van het Nederlandse trainerskorps.
Hier ligt misschien wel zijn grootste nalatenschap. Niet in bekers of medailles, maar in de kennis die hij doorgaf. Veel trainers die later naam maakten, kwamen hem tegen in cursussen of beoordelingen. Zijn invloed werkte door, vaak zonder dat zijn naam erbij werd genoemd.
Nalatenschap in het Nederlandse volleybal
Toen Adri de Wilde in 2016 overleed, stond hij op het punt om aan de slag te gaan als assistent-trainer bij Orion in Doetinchem. Ook dat tekent hem: altijd bezig, altijd betrokken.
Zijn carrière laat zich niet samenvatten in één succesmoment. Het is het verhaal van iemand die veertig jaar lang meebouwde aan het Nederlandse volleybal, vaak op de achtergrond, maar altijd met impact.
In een sport die steeds sneller, zichtbaarder en luidruchtiger wordt, herinnert de loopbaan van Adri de Wilde eraan dat echte waarde soms juist zit in continuïteit, vakmanschap en toewijding.
Te midden van de rouwreacties na zijn onverwachte overlijden, herinnerden spelers, collega’s en clubs Adri de Wilde vooral als de rustige vakman die altijd met een glimlach naar de training kwam. Medespelers en oud-collega’s spreken over zijn aanstekelijke enthousiasme en zijn vermogen om spelers te binden; Dynamo-medewerkers noemden hem een vaste, betrouwbare kracht binnen de staf en op social media reageerden oud-spelers met persoonlijke herinneringen aan trainingen waar ze “met veel plezier naartoe gingen”. Ook club-berichten en een in memoriam van Orion benadrukken het respect en de dankbaarheid voor zijn rol als coach en opleider.
