Volleybalvrouwen winnen zilver in kolkend Ahoy.

Mannenteam afgereisd naar Bulgarije voor zìjn EK.

De Oranje volleybalvrouwen hebben hun sport weer eens op de kaart gezet. Wat een prachtige week was het voor de liefhebbers. Na het succesvol verlopen wereldkampioenschap beachvolleybal afgelopen zomer in onze grote steden, waar ook al zo veel belangstelling voor was, deed de volleybalsport weer van zich spreken met de spectaculaire acties van de vrouwen van het nationale team. Onder leiding van bondscoach Guidetti deed het team in de poulefase al aan klantenbinding door het Apeldoornse Omnisport vol te spelen. En als klap op de vuurpijl was Sportpaleis Ahoy in Rotterdam tot barstens toe gevuld met Oranjesupporters toen de dames mochten spelen om de medailles. De halve finale tegen Turkije was van een uitstekend niveau en de toeschouwers genoten van de vele lange rallyies. Turkije was de eerste tegenstander die de volleybalsters een set wisten af te snoepen en daardoor was het aangenaam spannend met spectaculair volleybal. Turkije was een lastige opponent en dwong Nederland tot het uiterste te gaan. Gesteund door het publiek wisten de vrouwen van Guidetti de concentratie net iets langer vast te houden terwijl Turkije in de loop van de wedstrijd toch wat fouten begon te maken. De ontlading na de met 3-1 gewonnen wedstrijd was enorm en Ahoy vierde feest. Supporters en team konden zich gaan opmaken voor hun jacht op de tweede Europese titel in de gechiedenis.

1995.

De enige keer dat het nationale volleybal vrouwenteam een Europese titel in de wacht sleepte was in 1995. Ook in dat jaar werd het EK in Nederland gehouden. In Arnhem wonnen de Oranje dames hun finale tegen Kroatië en nu, twintig jaar later, moesten de vrouwen het opnemen tegen de huizenhoge favoriet Rusland. Op voorhand was duidelijk dat Nederland een bijzonder goede dag nodig zou hebben om kans te maken tegen de Russinnen. Lange speelsters met een enorme sprongkracht en ook nog eens een ongelooflijk harde aanval. En omdat het Russische volleybal altijd gekenmerkt wordt door een fantastische blokkering wisten de kenners dat de service-pass een doorslaggevende rol zou gaan spelen. Maar jammer genoeg kregen de Oranjevrouwen de lastige opslag van de Russinnen niet genoeg onder controle waardoor de aanvalspatronen net iets te doorzichtig waren om het Russische blok te kunnen verschalken. Niet echt verrassend voor mijn gevoel. Als je thuis naar de live-uitzending hebt gekeken kon je goed zien hoe ontzettend moeilijk die service van Rusland was. Tel daar bij op dat de opslag van Nederland zelf de Russinnen niet echt kon imponeren, waardoor hun steenharde aanval gemakkelijk kon doorkomen, en je snapt dat deze Russische ploeg toch nog net een maatje te groot was voor Oranje. Geen schande. Na vele jaren in de schaduw van het grote volleybal te hebben gespeeld hebben de dames onder leiding van bondscoach Guidetti de sport weer volop in de schijnwerpers gezet. Wat te denken van het Oranjefeestje in Ahoy. De ongeveer elfduizend supporters van het nationale vrouwenteam zorgden voor een sfeertje met een hoog Thialf gehalte door de feestelijke Oranje uitdossing op de tribunes. En die zilveren medaille is er één om oprecht trots op te zijn.

Kijk nog eens naar beelden van de kwartfinale tegen Polen:

EK mannen.

Die elfduizend fans waren er jarenlang niet in Ahoy geweest voor een Oranje volleybalfeest. De laatste keer was, als ik me goed herinner, eind van de jaren negentig, toen het nationale mannenteam de zalen volspeelde. Indertijd was het volgens mij de World League finale waarin de Oranjemannen, destijds met spelers als Zwerver, Blangé, en van der Meulen, het talrijke publiek op topvolleybal trakteerden. Korte tijd later zou dat team goud winnen tijdens de Olympische Spelen.

Het huidige mannenvolleybalteam begint nu ook aan zijn Europese kampioenschap. Er zullen welsiwaar geen 11.000 Oranje supporters meereizen naar de diverse speelsteden in Italië en Bulgarije voor de manneneditie van het toernooi, maar in het Bulgaarse Sofia waar de heren hun poulewedstrijden zullen afwerken zal door het thuisfront toch met argusogen worden gekeken naar de prestaties van het team onder leiding van bondscoach Guido Vermeulen. Vermeulen begon dit jaar met een kompleet ander idee aan zijn klus dan zijn voorgangers. Het hoofddoel is plaatsing voor de Spelen in Rio volgend jaar en daarvoor bracht de bondscoach een team bij elkaar waarin ook weer spelers meedraaien die de laatste jaren door het beleid van de toenmalige coaches niet meer waren uitgenodigd. Je zou kunnen zeggen dat voor de huidige selectie in elk geval weer de beste volleyballers van ons land zijn geselecteerd. Zo is bijvoorbeeld oudgediende Rob Bontje weer van de partij, net als Kay van Dijk, die één van de prestatiedragers van het team wordt genoemd. Het is al een prima zaak dat Vermeulen de oudgedienden weer voor Oranje kon interesseren en het zou mooi zijn als de prestaties er de komende dagen ook naar zullen zijn.

Oefencampagne.

Oranje plaatste zich via twee duels met Spanje voor dit EK. Vooral de return in de Topsporthal de Achterhoek was een voorproefje van wat we kunnen verwachten. De uitverkochte zaal beleefde een spannende wedstrijd waarin Oranje aan het langste eind trok en daardoor nu mocht afreizen naar Bulgarije. De oefencampagne verliep zoals ongeveer verwacht werd. Tegen landen als België werd even vaak gewonnen als verloren. Stages in en tegen Servië en Letland leverden een enkele keer winst op maar overwegend verlies. Tegen Rusland en Iran (allebei tegenwoordig wereldtop) was Oranje kansloos. Maar ondertussen is wel duidelijk geworden met welke spelers Vermeulen het tijdens het EK zal gaan doen. Met Rio in het achterhoofd is de selectie afgereisd richting Sofia om het in de poule op te nemen tegen gastland Bulgarije, Duitsland en Tsjechië. Met name de laatste tegenstander moet een prooi worden voor Nederland. Als dat lukt kan men doorgaan naar de tweede ronde. Als Oranje het daarin een beetje gelukkig treft is het zelfs niet kansloos voor een plaatsje bij de laatste acht.