Opluchting bij Ireen Wüst.

Jorien ter Mors helemaal terug.

Ireen Wüst was niet alleen heel blij, ze was vooral ook opgelucht. Opgelucht dat tijdens het weekend waarin eind december het Nederlands kampioenschap afstanden werd verreden een aantal puzzelstukjes op hun plaats waren gevallen. Natuurlijk bracht de nieuwe sponsor rust voor de vedette zelf en voor haar ploeg. Eind vorige winter startte ze immers haar Team4Gold in de hoop zich weer te kunnen omringen met ploeggenoten en technische staf die samen met haar de weg zouden inslaan naar nieuwe successen. Successen die moeten zorgen voor medailles op de Olympische Winterspelen in 2018. Gelukkig heeft Wüst in Justlease.nl de sponsor gevonden die met haar die lange en zware reis wil maken. Fijn, want met een Wüst in vorm en met de nodige gemoedsrust heeft Oranje natuurlijk altijd nog de kanjer die het al zo lang koestert.

Gezondheid.

Die zelfde opluchting was er waarschijnlijk ook vanwege het feit dat haar gezondheid weer met grote stappen verbetert. Ze kon zich vanwege een nare val tijdens de fietstraining niet echt voorbereiden op deze schaatswinter en daardoor mislukte haar seizoensstart tijdens de KNSB cup in Enschede een tijdje terug.  Maar bij de start van het NK afstanden in Heerenveen meldde ze dat het stukken beter ging en dat ze met het nodige zelfvertrouwen durfde te hopen op twee startbewijzen voor de WK en daarmee voor het EK allround. En die startbewijzen kon de 29-jarige Brabantse na afloop meenemen naar huis. In Thialf bleef ze de Nederlands kampioen op de drie kilometer. Met 4.04.13 was ze te snel voor haar tegenstandsters. Antoinette de Jong en Jorien Voorhuis eindigden respectievelijk als de nummers twee en drie. De behoorlijk leeg gereden Wüst had het erg zwaar gehad om deze zesde titel op de 3 km te winnen. Ze wil zich nu gaan voorbereiden op het WK in Kolomna om daar de strijd aan te gaan met Bowe, Richardsen en natuurlijk Sablikova.

Je bent zo goed als je laatste race.

Dat waren de woorden van shorttrackcoach Jeroen Otter. En vooral Jorien ter Mors zal aan die uitspraak van haar begeleider vaak gedacht hebben de laatste tijd. De laatste 1500 meter uit haar carrière reed ze immers begin 2014 in Sotsji. Over die schaatsmijl deed ze toen iets meer dan 1 minuut en 53 seconden. De schaats veelvraat raakte daarna in een soort depressie of burn-out. Ze herstelde niet meer. Slapen. Rusten. Nog meer slapen. En zeker niet trainen. En oh, wat heeft ze het er moeilijk mee gehad.

Maar na een jaar niet schaatsen begon ze afgelopen seizoen weer voorzichtig op te bouwen. Vooral tijdens de wat kortere afstanden omdat ze daar wat makkelijker kon instromen en omdat na zo’n inspanning de batterij weer iets sneller opgeladen is. Maar kort geleden in Thialf reed ter Mors ook voor het eerst weer een serieuze 1500 meter. En hoewel ze allerminst tevreden was na afloop konden haar fans opgelucht ademhalen. Jorien ter Mors is nog steeds de beste op de 1500. Ireen Wüst zal straks in topvorm natuurlijk een geduchte concurrente zijn maar ter Mors maakt zich daar voorlopig geen zorgen over.

Diep gaan

Ze weet weer wat het is om zo diep te moeten gaan en ze weet ook dat het allemaal nog beter kan. In Heerenveen liet ze Wüst en Leenstra haar hielen zien in een tijd van 1.55.56. Door de zege is ter Mors verzekerd van een ticket naat Kolomna om daar aan de WK afstanden mee te mogen doen. En daar mag de kopvrouw van Team AfterPay ook starten op de 1000 meter. De Twentse won ook deze afstand door een volle seconde sneller te rijden dan Marrit Leenstra die tweede werd. Ook Leenstra zal in Kolomna in actie komen bij die WK.

Irene Schouten voor de vierde keer kampioen.

Voor het vierde achtereenvolgende jaar won Irene Schouten het onderdeel massastart. Mooi om te zien hoe dit spectaculaire gebeuren aanslaat bij het Thialf-publiek. De massastart zou wel eens kunnen uitgroeien tot het spektakelstuk waarop de internationale schaatswereld zit te wachten. Buiten Nederland is er toch sprake van een tanende belangstelling voor met name de langere afstanden. Vooral veel televisiekijkers haken de laatste jaren af tijdens 5 en 10 kilometers. Men vindt het niet meer van deze tijd. Ieder in zijn eigen baantje. Schaatsen tegen de klok. Veel te veel rondjes. Objectief tv publiek vindt het dan saai worden. De massastart is natuurlijk niks anders dan een mini-marathon en de strijd tussen veel deelnemers en iedereen tegelijk op de baan is wat het publiek steeds meer aanspreekt.

Fijn dat we in onze oranje gelederen een paar toppers hebben op dit onderdeel. Bij de vrouwen werd Schouten dus voor de vierde keer Nederlands kampioen door in de eindsprint Janneke Ensing en Anouk van der Weiden te verslaan. Bij de mannen werd drievoudig sprintkoning Arjan Stroetinga onttroond. In de laatste meters van de mannen-massasprint werd hij dit jaar geklopt door Willem Hoolwerf.

Kramer vs Bergsma.

Bij de mannen was verder vooral gehoopt op een echte tweestrijd tussen de kanonnen Jorrit Bergsma en Sven Kramer. Het enthousiaste Thialf weet natuurlijk dat het tussen die twee altijd vooral om prestige gaat. Maar voor de tweede keer in dit prille schaatsseizoen was Kramer gewoon te sterk voor Bergsma op de 5000 meter. En natuurlijk sprak de breed glimlachende Kramer na afloop over prestige. Voor Bergsma was het zuur om te moeten constateren dat zijn rivaal in de laatste vier of vijf rondjes nog ‘even versnelt’ en dat hij dan net tekort komt.

Bergsma

Zou deze teleurstelling ook een rol hebben gespeeld bij het mislukken van de 10 kilometer van Bergsma op de slotdag van het NK? Niemand weet het. Misschien coach Anema? Misschien Bergsma zelf? Ik vind hem altijd zo’n koele kikker. Maar hoe is het dan te verklaren dat Bergsma’s 10 kilometer volkomen mislukte waardoor hij zich zelfs niet plaatste voor het WK op ‘zijn’ afstand. Nota bene de 10 kilometer waarop hij regerend Olympisch kampioen en wereldkampioen is. Voorlopig moet Bergsma zich maar troosten dat hij wel de 5 kilometer mag rijden in Kolomna bij de WK afstanden.

Hij verbaasde naar eigen zeggen zichzelf. Maar Kjeld Nuis mag zich toch echt wel volwassen voelen zo langzamerhand. De 26 jarige krachtpatser gaf de NK afstanden kleur door de 1000 en de 1500 meter te winnen. De nieuwigheid is er af en de twijfels lijken ook weg te zijn. Hij moet ophouden met tegen anderen op te kijken. Hij vindt zelf de tijd rijp om te oogsten. Nuis liet op het ijs van Thialf uitdrukkelijk zijn spierballen zien en raasde over het Heerenveense ijs. Hij miste op de 1000 meter maar ternauwernood het baanrecord van de Rus Koelizjnikov.

Kjeld Nuis

In het weekend dat een gouden bleek te zijn voor Nuis, won hij eerder al de 1500. Hij was al verzekerd van deelname aan het WK afstanden door zijn prima voorseizoen en daarom had hij niet eens gas teruggenomen in de trainingen. En dan toch zo hard schaatsen. Mooi dat hij dus nog steeds beter wordt. Natuurlijk wil Nuis na al die nationale titels ook buiten ons eigen land doorbreken. Hij miste twee maal de Olympische Spelen maar daar moet nu maar eens verandering in komen.