Leeuwinnen halen doelstelling niet.

Oranje voetbalvrouwen verliezen van wereldkampioen.

Voor het eerst meegedaan aan een wereldkampioenschap en de tweede ronde bereikt. Dat is het resultaat dat de voetbalvrouwen van bondscoach Roger Reijners mee naar Nederland namen. Ik vind dat zo gek nog niet. Eerder schreef ik al dat de leeuwinnen debuteerden op het WK dat in Canada gehouden wordt. Vrouwenvoetbal is de snelst groeiende sport in ons land en de KNVB mag trots zijn op dit gegeven. Als je dan als team misschien niet aan alle verwachtingen beantwoordt maar toch tijdens zo’n debuut de kwartfinale haalt, mag je tevreden zijn. Misschien niet met het vertoonde spel. Maar het resultaat is verdienstelijk en dat is het enige dat mensen onthouden. Natuurlijk moet je altijd meer willen maar deze groep internationals is de investering voor toekomstige generaties voetbalsters en de ervaring die de meiden nu opgedaan hebben zal doorwerken voor de volgende lichting. Want je moet dit soort toernooien gewoon leren spelen. Omgaan met de druk, belangstelling van media, wekenlang op het scherpst van de snede trainen en spelen.

Japan.

Oranje werd in die kwartfinale uitgeschakeld door Japan, de regerend wereldkampioen. De Aziatische vrouwen waren met 2-1 te sterk. Oranje begon bepaald niet slecht en kreeg via Melis zelfs de eerste echte kans. Toch kreeg Japan de overhand. Wellicht doordat Nederland iets te voorzichtig was en niet genoeg vooruit durfde te voetballen. Echt brutaal spelen en een beetje arrogantie zou voor dit elftal nog wel winst kunnen betekenen. Misschien dat door de deelname aan dit toernooi de zelfverzekerdheid wat toeneemt en dat de vrouwen daardoor weer een stap kunnen maken. In elk geval maakte Japan dankbaar gebruik van de voorzichtigheid van de leeuwinnen en ging voluit ten aanval. Dat resulteerde voor de rust in de 1-0 van Saori Ariosha en een kwartier voor tijd in de 2-0 van Sakaguchi. Vlak voor tijd scoorde van de Ven met een kopbal nog tegen, vooral door een blunder van de Japanse keepster.

Daphne Koster.

Jammer, nog net niet goed genoeg. Maar vooral niet brutaal genoeg. Althans naar de mening van Daphne Koster. De ex-international was in de televisiestudio aanwezig als extra commentator bij de live-uitzendingen. Zij vond dat de voetbalvrouwen tijdens het toernooi maar een paar keer hebben laten zien wat ze eigenlijk kunnen. En Koster, die de groep natuurlijk goed kent, wijt het tegenvallende niveau aan het gebrek aan pure lef. Gewoon erin knallen en na een fout direkt vragen om de volgende bal. Koster denkt dat hier echt nog veel te winnen valt. De bravoure van de eerste helft tegen Nieuw-Zeeland zag ze eigenlijk pas weer terug in de tweede helft tegen Japan toen het al gelopen was. Ook vond ze dat bondscoach Reijners wel iets brutaler had kunnen wisselen toen zijn elftal met 2-0 achterstond in de kwartfinale. Koster hoopt dat dit soort zaken goed geanalyseerd worden omdat er volgend jaar nog een kans is om het Olympische ticket te bemachtigen.

Enige echte teleurstelling.

Want dat is eigenlijk wat mij betreft de enige echte teurstelling van dit toernooi. Door de uitschakeling in de kwartfinale heeft Oranje zich niet weten te plaatsen voor de Olympische Spelen in Rio volgend jaar. Dit kan alsnog afgedwongen worden als Nederland begin 2016 de strijd aangaat met Noorwegen, Zwitserland en Zweden. Landen die ook in de kwartfinales werden uitgeschakeld. Het gaat dan om slechts één startbewijs voor de Spelen en het belooft ook dan een spannende strijd te worden.

Ondertussen ben ik het met de bondscoach eens dat we behoorlijk trots mogen zijn op dit Nederlands elftal. De meiden hebben het vrouwenvoetbal nog eens nadrukkelijk onder de aandacht gebracht. En wat mooi dat de NOS de wedstrijden live heeft uitgezonden. Voor Reijners is er dan ook niet al te veel reden om te treuren. Jammer dat de Olympische doelstelling niet is gehaald maar het halen van de kwartfinale is voor een debutant volgens de coach een prima resultaat. Hij zag dat Japan de terechte winnaar was, maar met name door het spel in de tweede helft had zijn elftal het de regerend wereldkampioen knap lastig gemaakt. Reijners en zijn vrouwen verlieten het toernooi dan ook met opgeheven hoofd in de wetenschap dat ze het vrouwenvoetbal nog weer een flinke boost hebben gegeven.