Teleurstelling bij direktie NOC*NSF.
Is het de economische crisis? Is het verzadiging? Of is het een beetje het verzet tegen grote evenementen die naar Nederland moeten komen? Of is het soms ook de twijfel aan het topsportgehalte van de Europese Spelen, die trouwens momenteel hun première beleven in Bakoe in Azerbeidjan? Een land overigens waar de bevolking echt niet mee mag praten en waar de leiders beslissen of zo’n toernooi binnengehaald moet worden.
Grote steden.
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Je voelde het al een beetje aankomen. Eigenlijk waren alleen de bazen van de sportkoepel NOC*NSF echt enthousiast. Het Europese Olympische Comité was blij dat tenminste Nederland zich meldde om de Europese Spelen in 2019 te gaan organiseren. De sportbonden stemden op hun vergadering op Papendal dan wel aarzelend vòòr de komst van de ES in 2019, er werd wel onmiddellijk bij gezegd dat dit alleen zou gelden als de leden van die bonden geen extra bijdrage zouden hoeven te doen en geen risico’s zouden lopen als de financiering niet helemaal rond kwam. Maar goed; André Bolhuis meldde uitbundig dat de Europese Spelen naar ons land zouden komen. Een paar grote steden en de overheid zouden meebetalen.
Maar jammer; Rotterdam en Utrecht haakten al vrij snel af en Amsterdam en Den Haag hadden ernstige twijfels. Volgens de sportkoepel waren er echter ‘voldoende’ steden die wel bereid waren om een deel van de organisatie en dus de kosten voor hun rekening te nemen. Nauwelijks was de inkt van deze opmerking droog toen ook Eindhoven zich afmeldde. Drie van de vijf grote steden doen dus niet mee en juist die grote gemeenten zouden een flink deel van de financiering op zich moeten nemen. Het overleg tussen gemeenten, provincies en minister Schippers leverde ook niet het door NOC*NSF gewenste resultaat op. Men vindt het domweg onverantwoord om 57,5 miljoen euro uit te trekken voor Europese Spelen in 2019. Zo’n bedrag legt een te grote claim op de toch al niet ruime middelen van de overheid. Eén van de belangrijkste redenen is dat er geen zicht is op het topsportgehalte van deze Spelen. Kortom: kan het commercieel een succes worden? Of moeten de overheden en dus de belastingbetalers opdraaien voor eventuel tegenvallers? Gemeenten, maar ook provincies laten weten het geld liever uit te geven aan andere, wat kleinere evenementen met lagere kosten.
NOC*NSF zegt zeer verrast te zijn door dit standpunt van de politiek. Een gebrek aan visie op grote sportevenementen. Gerard Dielissen is directe
ur van de sportorganisatie en hij zegt uitermate teleurgesteld te zijn. Hij spreekt van een gemiste kans voor sport en samenleving. Dielissen gaf aan te willen laten zien dat een dergelijk grootschalig sportgebeuren ook kan worden georganiseerd zonder het bouwen en aanleggen van wegen en accomodaties. Als je afziet van prestigieuze openingsceremoniën en van bijvoorbeeld een atletendorp kun je met een bescheiden budget (men rekende op 125 miljoen euro) best zo’n Olympisch gebeuren organiseren. Dielissen zegt dat andere landen zelfs al hadden geïnformeerd naar het Nederlandse concept.
Dit laatste zal waarschijnlijk nodig zijn, want buiten Nederland wilde tot nu toe geen ander land de Europese Spelen in 2019 organiseren. Het Europees Olympisch Comité reageert dan ook teleurgesteld op de berichtgeving uit ons land. Maar toch bedankt voor de interesse, zegt voorzitter Patrick Hickey van de EOC. Hij gaat er echter van uit, dat nog wel een gegadigde zich zal melden. Het is te hopen voor de fanatieke liefhebbers van dit soort gebeurtenissen. Anders zijn de huidige Europese Spelen in Azerbeidjan niet alleen de eerste, maar ook de laatste.
