Erica Terpstra draagster Olympische Orde.

Oud-zwemcorifee nog in het ziekenhuis.

Voor heel veel Nederlanders is Erica Terpstra het gezicht van het populaire televisieprogramma Erica op Reis. En de liefhebbers van dat programma kan ik best begrijpen, want Terpstra is een bijzonder innemende persoonlijkheid.

Zwemcarriëre.

Maar hopelijk weet u ook nog dat zij een fameus zwemster was. Ik heb al vaker geschreven, dat het mij altijd weer verbaasd, hoe weinig we weten over onze sporthistorie en over onze sporthelden. Ik moet u zeggen dat Terpstra één van die sporthelden is in mijn ogen.

Ze werd geboren in 1943 in Den Haag en begon al op jonge leeftijd met zwemmen. Dat ging haar uitstekend af en in de jaren zestig was zij één van Nederlands meest gerenommeerde vrije slag specialistes. Vooral de 100 meter was haar ding. In 1960 vertegenwoordigde ze ons land bij de Olympische Spelen in Rome en vier jaar later zwom zij in Tokio naar een zilveren medaille op de 4 x 100 meter estafette, samen met Toos Beumer, Winnie van Weerdenburg en Pauline van der Wild. Terpstra werd bovendien Europees kampioen in 1962 en ze was meervoudig Nederlands kampioen.

Politiek.

Ik denk dat heel veel landgenoten dit niet (meer) weten, maar zeker is dat Erica Terpstra al een heel sportleven achter zich had toen ze in 1977 opdook in de politiek. Na haar sportieve loopbaan had ze als lerares de Nederlandse taal gedoceerd aan bijvoorbeeld Chinezen en was ze ook een tijdje werkzaam in de sportjournalistiek. Haar grote carrière had ze toch eigenlijk als lid van de Tweede Kamer.

Kamerlid

Van 1977 tot 2003 was ze Kamerlid voor de VVD, alleen onderbroken voor een termijn als staatssecretaris voor de Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Precies de portefeuille die bij haar paste, hoor ik u denken. Na allerlei records en kampioenschappen in de zwemsport was ze ook een beetje kampioen-politiek, want ook dat record staat op haar naam: langstzittend Kamerlid en kampioen voorkeursstemmen. In 1994 waren dat er 311.000. Ze was een bijzonder geliefd bewindspersoon en zeer betrokken bij allerlei maatschappelijke thema’s. In 2008 kreeg ze de misschien wel meest bijzondere onderscheiding die je in Nederland kunt krijgen, n.l. de Majoor Bosshardt prijs, i.v.m. haar verdiensten voor de Nederlandse samenleving. Zij was toen al draagster van de Olympische orde die ze in 1998 had ontvangen.

 Politieke loopbaan

Er kwam een eind aan haar politieke loopbaan toen ze in 2003 werd gekozen tot voorzitter van NOC*NSF. In die hoedanigheid had ze het genoegen om de nieuwe sportprijs Fanny Blankers-Koen Trofee uit te mogen reiken aan collega- sporticonen Ard Schenk, Sjoukje Dijkstra en Anton Geesink. Ik hoop van harte, beste lezer, dat u weet wie dat zijn en wat ze voor de Nederlandse sport hebben betekend.

Terpstra bleef voorzitter van de sportkoepel tot 2010. Daarna zagen we haar vooral terug met het programma Erica op Reis bij de omroep Max. Haar drukke bezigheden omvatten natuurlijk een intensief reisschema en op haar reizen kwam ze over de hele wereld. Onvermoeibaar en onverslaanbaar, dacht ik altijd en ik schrok dan ook toen ik vorig jaar zomer (2014) las dat ze in het ziekenhuis was opgenomen met een onregelmatige hartslag en hoge bloeddruk. Zelf maakte ze zich niet al te druk en toen ze weer thuis was pakte ze draad weer op.

Infectie

Maar sinds december verblijft de voormalig zwemkampioen in het ziekenhuis vanwege een nare infectie aan haar been. Het was zo ernstig dat er een operatie nodig was en ze mocht een flinke poos geen bezoek ontvangen. Oorzaak is waarschijnlijk één of andere dubieuze bacterie die ze moet hebben opgelopen bij één van haar reizen. Ik kan u zeggen dat haar toestand onder controle zou zijn maar dat het nog wel een tijdje zal duren voor we haar weer in het openbare leven kunnen begroeten. Laten we hopen dat het niet te lang meer duurt. Ik wens haar beterschap.