Nederland kent een goede sporthistorie, veel namen van de sporters uit het verleden komen vaak terug of we zien de beelden nog eens op de televisie. Dat kunnen beelden zijn van die verschrikkelijk Elfstedentocht in 1963, of de schaatsprestaties van Ard en Keesie, de Tour de France overwinningen van Jan Janssen en Joop Zoetemelk of de gouden medaille van de Nederlandse volleyballers op de Olympische spelen van Atlanta in 1996. Maar er zijn ook sporters die het ook geweldig hebben gedaan maar die niet op ons netvlies staan, en waar we geen beelden meer van zien. Charles Pahud de Mortanges is zo’n sporter, hij heeft zijn sporen verdiend in de paardensport en wij zetten hebben eens in de spotlights.
Biografie
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Charles Ferdinand Pahud de Mortanges werd op 13 mei 1896 in Den Haag geboren, en kwam uit een gegoede familie. Hij was de zoon van Charles Pahud de Mortanges en Sophia Kol, zijn vader was adjunct commissaris op het departement van Koloniën en zijn moeder kwam uit een rijke bankiersfamilie. Hij was legerofficier van beroep en kwam op die manier ook met de paardensport in aanraking omdat als toelating voor de Koninklijke Militaire Academie een extra examen paardrijden werd aanbevolen.
Adjudant bij de cavelerie
Dat ging hem zo goed af dat hij gevraagd werd om adjudant bij de cavalerie te worden, en werd hij paardrijinstructeur bij de Hogere Krijgsschool. Hij ging ook aan wedstrijden deelnemen en was daarin zeer succesvol, maar een blessure aan zijn hand noopte hem te stoppen. In 1946 werd hij gevraagd om voorzitter te worden van het Nederlands Olympisch Comité, hij is dat twee periodes geweest van 1946-1951 en van 1959-1964. Charles Pahud de Mortanges overleed op 7 april 1971 op 75 jarige leeftijd.
Militaire carrière
In mei 1940 was Nederland volop in oorlog met de Duitse bezetter, De Mortanges kon daar niet aan deelnemen omdat hij in de stal een zware verwonding aan zijn rechterpols had opgelopen. Op aanraden van Prins Bernhard liet hij zijn pols behandelen in een kuuroord in Berlijn. Door de inval van de Duitsers, en de capitulatie was de Nederlandse landmacht ontbonden. Na terugkomst in Nederland begon De Mortanges in Aerdenhout een particulier herstellingsoord voor zieke en gewonde soldaten. Het herstellingsoord “Kareol” werd op militaire leest geschoeid en De Mortanges was de commandant. In 1942 werden alle Nederlandse beroepsofficieren naar een krijgsgevangenkamp gebracht, ook Charles Pahud de Mortanges werd overgebracht naar Stanislau in Polen wat ook door de Duitsers bezet was.
Polsblessure
Hij kreeg weer last van zijn pols en mocht onder begeleiding naar een Nederlandse kliniek om te genezen. Na de genezing ging hij weer op transport naar Polen. Maar hij wist onderweg te ontsnappen door uit de rijdende trein te springen. Hij vluchtte maandenlang en kwam via België en Frankrijk in het neutrale Spanje en daarna in het het Britse Gibraltar. Vandaar vloog hij in 1944 naar Engeland en werd daar ingedeeld bij de Koninklijke Nederlandse Brigade Prinses Irene. Daar werd hij op voorspraak van Prins Bernhard plaatsvervangend commandant. Als majoor maakte hij de bevrijding van Nederland mee van de landing in Normandië tot bevrijding van Nederland.
Onderscheidingen
Nog tijdens de oorlog kreeg hij van Koningin Wilhelmina het Bronzen Kruis voor moedig en beleidvol optreden tegen de vijand. Voor zijn prestaties in de sport en zorg en revalidatie van gewonde militairen kreeg hij ook een aantal onderscheidingen. En voor zijn hoge rang binnen de hofhouding kreeg hij een aantal Grootkruizen. Later werd hij ook nog Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en kreeg hij het Grootkruis in de Huisorde van Oranje.
Olympische Spelen
Charles Pahud de Mortanges was één van de meest succesvolste sporters van voor de oorlog. Hij deed mee aan maar liefst vier Olympische Spelen. Tijdens de 8e zomerspelen in 1924 in Parijs deed hij mee met zijn paard Johnny Walker. Bij de individuele wedstrijd werd hij keurig vierde, en met het Nederlands team won hij de gouden medaille. Vier jaar later in 1928 werden de negende Olympische Spelen in Amsterdam gehouden en daar behaalde hij zijn grootste succes. Hij won zowel goud met de landenploeg als in het individuele toernooi, wederom met zijn paard Johnny Walker.
Los Angeles
In 1932 werden de Olympische Spelen gehouden in Los Angeles, Johnny Walker was inmiddels met pensioen gegaan. De Mortanges kwam daar aan de start met zijn nieuwe paard Marcroix. In de landenwedstrijd wist Nederland beslag te leggen op de tweede plaats en dus de zilveren medaille. Tijdens het individuele toernooi stond er weer geen maat op Charles Pahud de Mortanges en wederom was er de gouden medaille. En wist hij zijn Olympische titel te prolongeren. Tijdens de Olympische Spelen van Berlijn vier jaar later was er geen succes. Nederland had zich niet geplaatst voor de landenwedstrijd en viel hij met zijn paard Marcroix uit tijdens de individuele wedstrijd.
Geschiedenis
Charles Pahud de Mortanges maakt dus wel echt deel uit van de Nederlandse sportgeschiedenis. Niet alleen succesvol op de Olympische Spelen als sporter maar ook als bestuurder. Maar ook gezien zijn verdiensten in het leger en zijn betrokkenheid bij het Koninklijk huis mag hij niet vergeten worden. Ondanks dat hij niet zo in de picture stond.
