Marianne Vos niet in aktie.
Als ik de voorbije maanden over Marianne Vos schreef ging dat altijd over prijzen en titels die ze had gewonnen. Jarenlang kaapte de in 1987 geboren alleskunner de hoofdprijzen weg voor haar concurrentes. ‘Voor de zevende keer wereldkampioen veldrijden’ of ‘al drie keer de beste ter wereld op de weg’! De superlatieven regen zich aaneen als je over Brabant’s trots schreef. En alle onderscheidingen die ze kreeg, alle wedstrijden die ze won, waren het resultaat van altijd maar weer trainen. Van onverzadigbaar op jacht zijn naar weer nieuwe successen. Als het wegseizoen over was, klom ze op de mountainbike. Of was ze bij het veldrijden te bewonderen.
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Maar de strijd die ze nu moet aangaan is er één waarmee ze totaal geen ervaring had. Ze moet het gevecht van het herstel aangaan; niet door een fysieke inspanning te leveren maar door rust te nemen. En dus is de meest succesvolle Nederlandse wielrenster ooit nu geplaagd door twijfels. Blessures, come-backs en nog veel meer twijfels.
Overbelast.
Ik denk dat het begon met lichamelijke problemen. Niks bijzonders zou je zeggen. Ieder topsporter loopt van tijd tot tijd tegen een min of meer serieuze blessure aan. In de laatste maanden van 2014 had ze last van haar linker hamstring. De wereldtitel in het veldrijden kon ze daarom niet prolongeren. Ze deed wel mee, maar het resultaat bleef uit. Net zoals het herstel trouwens. Gaandeweg het seizoen kwamen er steeds meer pijntjes en ze merkte dat ze eigenlijk niet op haar top presteerde. En waarschijnlijk was het ergste en meest verontrustende dat ze niet meer goed herstelde van inspanningen. Na medisch onderzoek werd duidelijk dat er sprake was van overbelasting. En dan is er maar een remedie en dat is absolute rust. Moeilijk voor het trainingsdier Vos. Omdat overbelasting eigenlijk niet goed is te peilen kwamen er in de media allerlei onzinnigheden naar buiten. Depressies. Eetstoornissen. Allemaal niet waar, volgens de atlete. Maar toch had ze liever haar been of arm gebroken want dan weet je dat er een einde aan de blessure en bijbehorende rustperiode komt. Bij overbelasting gelden echter geen absolute wetmatigheden.
Ondertussen is er wel weer wat verbeterd aan haar situatie maar ze kan nog altijd niet voluit trainen. Dit jaar liet ze al wat voorjaarswedstrijden schieten en eind april brak ze tot overmaat van ramp ook nog eens een rib op een mountainbikeparcours in Oostenrijk. Ze miste de Europese Spelen in Bakoe en ook de Giro Rosa moest ze aan zich voorbij laten gaan. De term ‘overreaching’ bleef nadrukkelijk rondgaan en het WK wielrennen in Richmond was niet voor haar weggelegd.
Voldoende hersteld?
Toch gaat het na die lange rustfase relatief goed met onze kampioene. Haar ploeg RabiLiv vertelt dat Vos en haar begeleiders de komende weken zullen bespreken of ze voldoende hersteld is en dan zal er een vervolgprogramma worden afgesproken.
Voor Vos zelf is er nog veel onduidelijk dus. Maar één ding weet ze zeker. Ze zal er alles aan doen om tijdens de Olympische Spelen in Rio in 2016 weer helemaal van de partij te zijn. Oorspronkelijk wilde ze daar aan het wegwedstrijden én aan het mountainbiken deelnemen maar waarschijnlijker is het dat ze zich voorlopig zal richten op de weg. De fans moeten voorlopig nog even geduld hebben.
Van der Poel.
Dat geldt ook voor de fans van Mathieu van der Poel. Ook onze manlijke wielerheld zit tijdelijk in de lappenmand. De wereldkampioen veldrijden is onlangs geopereerd aan zijn knie. In de Tour de l’Avenir was hij gevallen en daarbij was zijn kniegewricht beschadigd. Omdat hij die moest laten herstellen overbelastte hij de andere en juist daar ontstonden overbelastingsproblemen. Na veel twijfels werd er toch geopereerd en dan mag je gewoon drie weken niet op de fiets stappen. 
Rust dus. Lastig. Maar nu verloopt het herstel dan toch voorspoedig en de verwachting is dat van der Poel junior op 22 november weer in een wedstrijd te zien zal zijn. Dat is namelijk de dag waarop de derde wereldbekerwedstrijd van het seizoen is gepland. Voorlopig zit hij nog vaak bij de fysiotherapeut. Inspanning, rust, herstel. Voorzichtig dat de knie niet opnieuw beschadigt. Hopelijk kan hij dan eind januari zijn wereldtitel verdedigen.
