Vlaanderens Mooiste staat voor de deur.

Wedstrijd over de kasseien levert altijd spektakel op.

Vrijwel alle coureurs en zeker alle wielerfans wachten met spanning op de grote voorjaarsklassieker, de Ronde van Vlaanderen. Het is de wedstrijd voor profs die altijd op de veertiende zondag van het jaar wordt gereden. Hij geldt als één van de belangrijkste klassiekers en is zeker in België, maar ook in ons eigen Nederland de ronde waar bijzonder veel belangstelling voor is. Al vanaf 1919 wordt deze wedstrijd gehouden. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog. Vlaanderens Mooiste, wordt hij ook wel genoemd.

Eén van de meest aansprekende kenmerken van de Ronde van Vlaanderen is het feit dat er een flink deel over de zogenaamde kasseien wordt gekoerst. In het begin van de vorige eeuw was dat ook vrij logisch, want de wegen bestonden voor het grootste deel uit deze klinkers. Maar die zogenaamde kasseiwegen werden in de loop van de vorige eeuw steeds vaker van asfalt voorzien en dus rijdt men de ronde steeds vaker op wat oudere, kleine wegen en straten. Bovendien werden er ter compensatie een aantal hellingen opgenomen in het parcours. Zodoende ligt het zwaartepunt van de Ronde in de Vlaamse Ardennen.

Vanwege de kasseien, de smalle wegen en de hellingen (vaak óók nog eens met die kasseien) is De Ronde een zeer zware wedstrijd en voor het talrijke publiek dan ook zeer spectaculair. Heel bijzonder in dit verband is volgens mij de mogelijkheid voor wielertoeristen om de zaterdag vòòr de grote wedstrijd het parcours, al dan niet gedeeltelijk, te fietsen. Van deze mogelijkheid wordt jaarlijks door duizenden enthousiastelingen gebruik gemaakt.

Nikki Terpstra.

Het spreekt voor zich dat voor beroepsrenners er alles aan gelegen is om goed voorbereid aan de start van de Ronde van Vlaanderen te komen. Vaak wordt het voorseizoen zo ingericht door de verschillende ploegen, dat er een maximale kans op scoren bestaat tijdens deze koers. Voor onze eigen Nikki Terpstra lag het slotstuk van zijn voorbereiding in de wedstrijd Gent-Wevelgem afgelopen weekend. Daar goed presteren was voor Terpstra dus belangrijk. Maar deze Gent-Wevelgem werd vanaf het begin volkomen op zijn kop gezet door de onstuimige wind. Het peloton werd daardoor in stukken gehakt. Nikki Terpstra zat aanvankelijk prima van voren maar werd door bandenpech teruggeworpen naar de derde groep. Onze landgenoot, die voor de Ettixx-Quickstep ploeg rijdt, nam ook nog eens een verkeerde afslag en maakte dus zo’n beetje alles mee tussen de kanshebbers, de gelostten en de afstappers. Toch vond hij weer aansluiting met de kopgroep en had zelfs nog even de hoop dat hij kon winnen.

Goed gevoel.

Maar de geslepen oude vos Luca Paolini wist op zo’n 5 kilometer van de finish te ontsnappen. Terpstra won nog wel de sprint voor de tweede plaats en was daar bepaald niet ontevreden mee. Door de bizarre omstandigheden was het een aparte koers geweest en hij had genoeg zelfvertrouwen opgebouwd om met een goed gevoel naar de Ronde van Vlaanderen te gaan. Hij liet dezer dagen dan ook de driedaagse De Panne schieten hoewel hij daar de afgelopen jaren meestal wel meedeed. Echter: in de trainingsvisie die tegenwoordig gevolgd wordt is het niet echt verstandig om in de laatste dagen voor een ‘piekmoment’ zoals de Ronde van Vlaanderen nou eenmaal is, nog veel wedstrijden te rijden. Als je nu nog echt hard moet trainen is het eigenlijk al te laat. Het gaat er nu alleen nog maar om goed uitgerust en ontspannen aan de start te verschijnen bij ‘Vlaanderens Mooiste’.