Sportverkiezingen en sportgala blijven omstreden.

Nog altijd geen duidelijke en objectieve norm.

De meeste sportverkiezingen hebben we weer achter de rug. Meestal tegen het einde van een kalenderjaar worden er verkiezingen gehouden. Dorpen, steden, provincies, lokale en regionale omroepen en natuurlijk ook op landelijk niveau. En wat te denken van het jaarlijkse Sportgala van NOC*NSF? Hevig populair met dit jaar een kleine twee miljoen kijkers thuis.

Beste sportweddenschappen acties 2024:

Wedkantoor
Features
Bonus
Score
Probeer nu!
1
  • €50 Free bet!
  • €150 casinobonus
  • Nederlands wedkantoor!
€50 gratis wedden!
2
  • €50 gratis wedden
  • €200 casinobonus
  • 25 Free spins
€50 gratis wedden!

Bij alle grote en kleine aangelegenheden staan sporters en presentatoren in hun beste pak te glunderen op het podium. En dat vind ik mooi. Voor elke sporter die een dergelijke eer te beurt valt is het een schitterend moment in zijn of haar carrière. Ik feliciteer de winnaars en winnaressen dan ook van harte.

Maar als het over het idee van de sportverkiezing zelf gaat heb ik altijd mijn twijfels. Wat is dat eigenlijk, de beste sporter. Is dat degene die de meeste of grootste prijzen heeft gewonnen? Die de beste prestatie heeft neergezet? En wat is dan de beste prestatie? Of is het een sporter die de meeste progressie heeft geboekt? Iemand die zijn of haar sport op de kaart heeft gezet? Waarom wordt iemand de beste coach? De prettigste vent? Alles uit zijn sporter of team heeft gehaald? Of een coach die de meeste prijzen heeft binnengecoacht? Ik zou het u allemaal niet kunnen vertellen. Ik wil het ook niet belangrijker maken dan het is.

Objectief?

Want er bestaat gewoon geen objectieve normering, al is het jammer dat presentatoren anders doen voorkomen. Want wat is een vakjury? Door wie en volgens welke kriteria wordt die dan weer gekozen? En wat betekent dat, dat de ‘zaal’ zijn stem uitbrengt? Wie zitten er dan in de zaal en door wie worden die daar neergezet. Zou het beter zijn als we er voor naar de stembus gaan en het desnoods combineren met verkiezingen voor bijvoorbeeld de Tweede Kamer? Wat een onzin, hè?

Dus laten we ophouden met te doen alsof er eenduidige criteria zijn voor sportverkiezingen en er van genieten, dat sporters in het zonnetje worden gezet. Publiciteit betekent namelijk alles voor sporters. Zonder publiciteit geen waardering die verder gaat dan die van je ouders, opa en oma en de buren.

En publiciteit was er bij het laatste Gala van NOC*NSF weer volop. Het begon al met Sven Kramer, die een tijd geleden riep, dat hij er niets mee had. Waarschijnlijk heeft hij gelijk als hij zegt dat het eigenlijk gaat om populariteitsprijzen. Om prijzen, die je iemand of een groep ‘gunt’. Volgens mij gaat het niet om het wegen van prestaties of andere criteria, maar meestal is het gewoon een kwestie van persoonlijke voorkeur. (Dus toch maar algemene verkiezingen?). Het zou een heel klein beetje verklaren waarom schaatsers en voetballers er vaak wat minder goed van af kwamen, want’zij winnen al zoveel’ en ‘zij verdienen toch zo goed’.

Sportgala.

Sportverkiezingen en sportgala blijven omstreden van persie 2014Maar jongens, dit jaar gebeurde het toch echt bij het Sportgala. Onder leiding van Tom Egbers en Dione de Graaff werd het een avond met voetbal en Ireen . En vooral dat voetbal viel mij op. Voorgaande jaren werd de voetbalsport genegeerd bij zo’n gala en dit jaar opeens Arjen Robben, Oranje en Louis van Gaal in de prijzen. Je zou zeggen dat kan toch niet door een derde plaats op een WK komen? Want er waren ook Wereldkampioenen zoals de hockeysters. En er was ook Epke Zonderland en Sven kramer. En wat denk je van Michael van Gerwen, die als wereldkampioen darten niet eens uitgenodigd was, laat staan genomineerd.

U ziet wel, het gaat nergens over; en zeker niet over duidelijke en objectieve criteria bij zo’n verkiezing. Zou het Nederlands voetbalelftal in de prijzen zijn gevallen vanwege het feit dat er van te voren zo weinig werd verwacht en er toch zo goed werd gepresteerd? Dat riekt zelfs een beetje naar medelijden en een goedmakertje. Maar misschien gaat dit iets te ver?

Mijn eigen conclusie is, dat sportverkiezingen leuk zijn, alleen waardevol voor de sporters zelf, een prachtige publiciteitscampagne voor een bevolkingsgroep die ik steun en het van harte gun: onze (top)sporters. Mannen, vrouwen, valide, minder valide, iedereen ontzettend gefeliciteerd en laat ons genieten van weer zo’n jaar met lekkere sport.