Parijs-Nice voor Team Sky.

Boonen en Dumoulin halen eindstreep niet.

Rit naar de zon, koers naar de zon. Dat waren heel lang geleden de namen van de meerdaagse wielerwedstrijd die wij nu kennen als Parijs-Nice. Deze naam draagt de koers sinds 1959, maar hij wordt al gereden vanaf 1933. Het betreft hier de eerste echte grote en belangrijke etappewedstrijd in het zogenaamde voorseizoen. Een goede week later heb je dan klassiekers als Milaan-San Remo. In de wedstrijd van Parijs naar het zuiden zie je eigenlijk alle typen renners. Specialisten uit het meer klassieke wielrennen, zoals lang geleden Fred de Bruyne en later Sean Kelly doen mee, maar ook ronderennners als Jacques Anquetil. Joop Zoetemelk en Eddy Mercks wonnen de wedstrijd al eens. Het is blijkbaar een wedstrijd voor komplete renners.

Recordhouder is Sean Kelly met zeven opeenvolgende overwinningen en Parijs-Nice hoort sinds een aantal jaren bij de UCI World Tour. Ondanks zijn naam start de koers eigenlijk al lang niet meer in Parijs, maar ergens dichtbij of bijvoorbeeld in één van de voorsteden. Maar de finish is nog wel traditioneel op de Promenade des Anglais in Nice. Voor veel toeschouwers is met name de laatste etappe leuk en spectaculair, want er zitten een aantal heuvels in, die in de omgeving van Nice worden beklommen.

Parijs-Nice is ook de ronde waarin ooit een dode viel. Andrei Kivilev kwam tragisch ten val en overleed aan zijn verwondingen. Hij droeg geen hoofdbescherming en sindsdien bestaat de verplichting bij de UCI om een helm te dragen.

Tom Dumoulin.

Onze eigen Tom Dumoulin begon ondanks een slechte voorbereiding ook aan de recente editie van deze wielerwedstrijd. Hij had de dagen vòòr de ‘koers naar de zon’ last gehad van een buikvirus en het was dus vanaf het begin al een beetje tegen beter weten in. En dat was een enorme tegenvaller voor de Limburger, die bij de ploeg van Giant-Alpecin fietst. Hij en zijn ploeggenoten wilden voor een top tien-klassering in het klassement vertrekken, maar dat heeft er geen moment echt in gezeten. Jammer dat zijn voorbereiding dus een beetje voor niets was geweest, want na zijn vierde plaats tijdens de Ronde van Australië had Dumoulin eigenlijk geen echte wedstrijden meer gekoerst en hij had zich gefocust op deze Parijs-Nice. En triest genoeg moest hij inderdaad tijdens de zesde etappe opgeven.Volgens zijn teamleider Adriaan Helmantel was de man kompleet leeg. Hij had het geprobeerd, maar het was eigenlijk alleen maar slechter gegaan. Het was voor zijn ploeg een bijzonder slechte editie, dit jaar, want ook Koen de Kort, Warren Barguil en Zico Waetens gaven er de brui aan. Gauw vergeten dus.

Boonen.

Niet alleen onze landgenoot beleefde een slechte Parijs-Nice, voor de Belg Tom Boonen was het nog veel erger. Al tegen het einde van de eerste etappe, op de eerste de beste dag dus, kwam Boonen ten val. Hij raakte zo’n 20 km voor het einde het wiel van zijn teamgenoot Nikolas Maes en hij ging hard onderuit. Kijk maar:

De schouderblessure die hij opliep leek nog even mee te vallen, maar bij nader onderzoek was het zo slecht met Boonen gesteld, dat hij moest opgeven. En om het drama nog wat groter te maken werd bekend dat hij zo’n drie tot zes weken nodig zal hebben om enigszins te herstellen. Voor de Belgen, die Boonen nog altijd op handen dragen, ontzettend jammer, want hij moet bijvoorbeeld Gent-Wevelgem laten schieten. Maar ook de Scheldeprijs en de Brabantse Pijl zal hij niet koersen. Bovendien kan hij niet meedoen bij Parijs-Roubaix. Allemaal koersen waarin de populaire Belg altijd zeer prominent aanwezig is.

Team Sky.

Beter nieuws kwam er tijdens deze versie van Parijs-Nice van Team Sky. Richie Porte won namelijk de laatste klimtijdrit en reed daarmee de Fransman Gallopin uit de leiderstrui. De Australiër Porte was in topvorm op die laatste dag en reed het klassemant aan flarden. Porte won Parijs-Nice ook al in 2013. De Down Under coureur neemt hiermee ook de leiding over van de UCI WorldTour ranglijst.