Oranje succes bij wereldkampioenschap veldrijden.

Talitha de Jong wel; Mathieu van der Poel niet.

Laten we eerlijk zijn. Voor aanvang van het Wereldkampioenschap cross dat vorige weekend werd verreden in het Belgische Heusden –Zolder ging verreweg de meeste aandacht uit naar Mathieu van der Poel en naar de afwezige Marianne Vos.

De gezondheidsproblemen van Vos spelen al een jaar en ze is dan wel op de weg terug, ze is nog maar sinds kort weer echt aan het trainen op de fiets. Bovendien had ze al eerder aangegeven dat ze dit winterseizoen het veldrijden zou overslaan. Haar doel is vanzelfsprekend Rio later dit jaar.

De Jong zorgt voor verrassing.

Maar als Marianne Vos onze koningin is bij het veldrijden, dan is Talitha de Jong toch echt de kroonprinses. Net als Vos doet ze behalve aan veldrijden ook aan het wielrennen op de weg. Sterker nog: eigenlijk zijn de wegwedstrijden haar voornaamste en waarschijnlijk ook favoriete bezigheden als het op fietsen aankomt. Ze vond zichzelf dan ook niet de grote favoriete bij aanvang van het WK. Haar collega’s zien dat echter heel anders. Vos riep al weken van tevoren dat de Jong vriend en vijand zou gaan verrassen en de Française Caroline Mani baalde toen ze aan het eind van de race de Jong in haar wiel zag verschijnen. Kennelijk wist ze toen al hoe laat het was. En ook de Belgische Sanne Cant treurde dat het haar niet gelukt was om de Jong definitief af te schudden.

Mislukte start.

De race begon met een tegenvaller voor de Jong. Nadat ze door hard werken in de voorbije periode genoeg punten had verzameld om op de tweede rij te mogen starten mislukte die start echter volkomen. Op dat moment dacht ze er alleen nog maar aan om een mooie wedstrijd te maken en er zelf van te gaan genieten. Maar aan de kant werd allang opgemerkt dat ze, ondanks haar slechte start, toch fantastische rondetijden neerzette. En toen ze één ronde voor het eind de kopgroep met o.a. Cant en Mani in het vizier kreeg dacht ze volgens mij dat alles weer mogelijk was. En zo koerste ze ook vanaf dat moment. Toen ze aansloot liet ze zien waarom Vos altijd zegt dat de Jong weet hoe ze een wedstrijd moet afmaken. Er op en er over. Aansluiten dan zo snel mogelijk je hielen laten zien.

Mark Rutte.

Op het hoogste treetje van het podium, met de regenboogtrui aan, was ze even later de stralende en misschien nog ietwat beduusde wereldkampioene veldrijden van 2016. En toen ze even later gebeld werd door niemand anders dan onze minister-president Mark Rutte, die haar wilde feliciteren, wist ze even niets anders te zeggen dan” leuk dat u belt”!

Dekker-familie.

Welke Dekkers kent u als wielerliefhebber? Erik Dekker schiet u natuurlijk direct te binnen. Broer Dick is echter ook nog eens profwielrenner geweest. Dat was bij TVM en Dick won ooit de Ronde van Drenthe. Maar de zoon van Dick en dus de neef van Erik Dekker is Jens. En deze Jens Dekker heeft via de de genen van vader en oom waarschijnlijk super-fietsbenen. Het leuke is dat neef Jens nu, op 17-jarige leeftijd al een prijs heeft gewonnen die zijn beroemde oom nooit won. Jens Dekker werd namelijk wereldkampioen bij de junioren in Heusden-Zolder. Voor hemzelf niet eens verrassend: in zestien veldritten behaalde hij dit seizoen al veertien overwinningen. Hij ging vrijwel onmiddellijk op kop en stond die positie niet meer af.

Van der Poel vijfde.

Wel verrassend en zeker teleurstellend voor hemzelf en zijn talloze fans was de vijfde plaats van Mathieu van der Poel bij de elite. Na een lange periode van herstel na blessures en een operatie leek van der Poel er helemaal klaar voor te zijn. En na zijn nationale titel in Hellendoorn blaakte hij van vertrouwen om ook zijn wereldtitel te prolongeren. Hij voerde de druk op zichzelf nog wat extra op door vooraf te zeggen dat alleen goud zou tellen. Natuurlijk weet je nooit of daarmee de druk iets te groot is geweest, maar zijn missie mislukte. Achteraf vertelde hij dat hij bepaald geen superbenen had gehad die dag. Maar het meest zichtbaar voor de fans was natuurlijk het ongelukkige moment waarop van der Poel in het gedrang met zijn voet klem kwam te zitten in het wiel van zijn Belgische concurrent Wout van Aert.

Onze landgenoot verloor zoveel tijd dat hij van Aert, die zich kennelijk wat sneller herstelde, niet meer kon inhalen. Zijn teleurstelling was zo groot dat hij zelfs de derde plek niet kon vasthouden en uitgeblust als vijfde over de finish kwam.