Marjolein van Unen stopt als bondscoach.

Gevoelig verlies voor de judosport.

Tijd om aan je gezondheid te denken. Jarenlang had Marjolein van Unen voor niets anders tijd dan voor haar geliefde judosport. Maar nu moet de 52 jarige bondscooach van de Nederlandse vrouwen judoploeg toch echt even aan zichzelf denken. En dat valt haar zwaar hoor. Maar de rugklachten waar ze al langere tijd last van heeft beginnen nu toch echt te hinderlijk te worden en bovendien wordt ze op korte termijn geopereerd wegens hartritmestoornissen.

Ik denk dat niemand zich dit realiseert maar van Unen is de langstzittende bondscoach aller tijden bij Oranje. Sinds 1997 was ze in die functie werkzaam. In die periode haalde de damesploeg zes Olympische medailles en heel veel eremetaal bij Wereld- en Europese kampioenschappen. Twee van haar pupillen werden ooit zelfs wereldkampioen. Zelf won de judoka trouwens ook het nodige. Ze was drie keer Europa’s beste en ze behaalde vier medailles bij WK’s.

Zevende dan.

Heel bijzonder volgens mij is om nog even terug te gaan naar 2008. In dat jaar kreeg deze markante judo-bondscoach namelijk de zevende dan uitgereikt. Ze was vanaf dat moment in ons land de vrouw met de hoogste graad in het judo. Tot en met de vijfde dan haal je namelijk door allerlei proeven en examens af te leggen maar daarna is elke volgende graad een soort van onderscheiding die je krijg voor je inspanningen voor de judosport. Het feit dat zij de eerste vrouw was die deze eer te beurt viel heeft veel voor haar betekend. Ik ben er niet helemaal zeker van, maar wellicht is van Unen zelfs wereldwijd de enige vrouw die de zevende dan ooit kreeg. Ze kreeg aanbiedingen uit het buitenland maar besloot eigenlijk altijd om in Nederland te blijven. Ik heb ooit gedacht dat ze misschien wel technisch directeur bij de judobond zou worden, maar ze bleef bondscoach en daar heeft de Nederlandse judowereld veel plezier aan beleefd.

Maar nu is het toch even afgelopen voor van Unen.

Haar taken worden voorlopig waargenomen door de andere leden van de technische staf. Zeker tot en de Olympische Spelen in Rio volgend jaar. Iedereen hoopt natuurlijk dat haar gezondheid haar ooit weer in staat zal stellen om zoveel voor haar sport te kunnen betekenen.Marhinde Verkerk is één van ‘onze’ top-judoka’s. De nu 29-jarige is Europees kampioene in haar klasse tot 78 kilogram en ze werd onlangs bij de WK in Astana als ongeveer het enige lichtpuntje van de Nederlandse afvaardiging derde en kwam dus op het podium. Verkerk werkt al sinds haar achttiende samen met bondscoach van Unen en ze zal haar missen. Verkerk voelde zich altijd op een bijzondere manier aangemoedigd en ze zegt dat de coach haar talent heeft laten groeien. De judoka voelt zich nauw verbonden met de coach en heeft een flinke plek in haar hart ingeruimd voor haar begeleidster. Verkerk vindt dat de judosport een fantastisch persoon gaat missen.

Aderlating.

De inmiddels gestopte Willeboordse kan zich helemaal vinden in de gevoelens en woorden van Verkerk. Zij zegt dat het een enorme aderlating is voor de judosport als van Unen niet langer aan de kant staat te coachen. Willeboordse herinnert zich dat zij ooit de eerste judoka was die onder de leiding van van Unen een internationale medaille haalde. Tot aan de Olympische Spelen in Peking van 2008 werkte Willeboordse onder van Unen. Ze vindt dat de bronzen medaille die ze daar haalde voor een groot deel op het konto van haar bondscoach moest worden geschreven.

Wat mooi voor van Unen dat ze op zoveel warmte en hartelijkheid kan rekenen bij haar (oud-) pupillen. Het zal haar hopelijk moed en kracht geven om ook de volgende uitdaging aan te gaan. Namelijk voorlopig even alleen maar denken aan je eigen gezondheid en welbevinden.

Ik neem vanaf hier mijn hoed af en wens Marjolein van Unen een voorspoedig herstel.