Brabander is de verrassing van de Giro.
We zijn nog maar nauwelijks bekomen van de schrik over het achterwerk van Tom Dumoulin of we worden al weer verrast in deze editie van de Giro d’Italia. Nadat de Giro in Apeldoorn was gestart reed Dumoulin al een paar dagen in de roze leiderstrui door Gelderland en nadat het circus was verhuisd naar Italië verbaasde de Limburger vriend en vijand door dat tricot meerdere etappes aan te houden. Zes dagen liefst voerde hij het klassement aan en dat was natuurlijk smullen voor de Nederlandse wielerfans. Toch was hij nooit van plan geweest om voor het eindklassement te strijden omdat zijn focus dit jaar ligt op het tijdrijden. Bij de Olympische Spelen in Rio wil hij op dat onderdeel voor de medailles gaan.
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Desalniettemin waren de supporters teleurgesteld toen Dumoulin vorige week afstapte. Hij had al een paar dagen gekoerst met problemen met zijn zitvlak. Antibioticazalf had niet geholpen en samen met de ploegleiding besloot de renner van Giant-Alpecin om de Giro dan maar voor gezien te houden. Jamm
er, in 2011 was Pieter Weening de laatste Nederlander geweest in de roze trui en echt verwend waren wij chauvinisten natuurlijk niet de laatste jaren.
Kruijswijk slaat toe.
Maar ik attendeerde u er al op dat we na het afhaken van Dumoulin onze aandacht moesten vestigen op Steven Kruijswijk. Toen Dumoulin afstapte stond deze op de vierde plaats met maar een klein minuutje achterstand op (toen) koploper Bob Jungels. En het werd alsmaar mooier. De kopman van Lotto-Jumbo sloeg pas echt toe in de koninginnenrit van deze Ronde van Italië. In de veertiende etappe waar zes pittige beklimmingen in de Dolomieten in waren opgenomen bewees Kruijswijk zijn klasse. De rozetruidrager van dat moment, Andrey Amador, haakte tegen het eind van de loodzware etappe af. Nibali ging er van tussen in de slotklim en alleen Kruijswijk en Chavez konden volgen. De laatste twee namen over en lieten de Italiaan achter. De Brabander finishte netjes als tweede achter Chavez en nam de koppositie in het klassement over.
Weer een Nederlander in de roze trui, dacht ik direct. Wat een verwennerij. En het werd nóg beter. In de klimtijdrit naar Alpe di Siusi over een dikke 10 kilometer liet onze landgenoot zien dat het allemaal niet per ongeluk is. De 28-jarige Kruijswijk reed natuurlijk al eerder grote rondes. In de Giro koerste hij al twee keer in de top-tien. Vorig jaar was hij nog zevende. Maar om eerlijk te zijn; de rossige Brabander stond nooit echt op mijn netvlies. Oké, ik ben dan wel geen echte kenner, maar een liefhebber ben ik toch wel. En dan toch Kruijswijk niet gezien? Sorry.
Omgaan met krachten
Het is duidelijk dat de man weet hoe hij met zijn krachten moet omgaan. In de klimtijdrit werd hij op enkele honderdsten tweede achter de Rus Foliforov maar veel belangrijker was dat hij zijn concurrenten op nog grotere afstand zette. Nibali had materiaalpech, maar,veel belangrijker, een zeer matige dag. Het gevolg is dat de Italiaan nu derde staat op een kleine drie minuten.
Roze trui verdedigen.
Met de rustdag voor de boeg verklaarde
Kruijswijk (hoe kan het ook anders) uitstekend in zijn vel te zitten. Hij is van plan om die roze trui met hand en tand te verdedigen de komende dagen. Hij weet dat Nibali het er niet bij zal laten zitten en dat de man gaat aanvallen. Spectaculaire etappes zullen we nog zien met waarschijnlijk in het komende weekend een Nibali die op de toppen van zijn kunnen gaat fietsen om in eigen land het felbegeerde roze tricot aan te mogen trekken bij het laatste podiumfeest.
Maar voorlopig begint een Nederlander aan de laatste dagen van de Giro in de roze trui. Ongekend. Of hij gaat winnen? Jan Janssen en Joop Zoetemelk wonnen ooit de Tour en de Vuelta. Gaat Kruijswijk dit duo vergezellen door de volgende Nederlander te worden die een grote Ronde wint?
