Giro d’Italia; het echte werk kan beginnen.

Ronde van Italië gaat van start.

In 1908 was er voor het eerst sprake van. De Giro, ofwel voluit Giro d’Italia. In augustus van dat jaar werd hij aangekondigd door de Gazetta dello Sport. Tot op dat moment werd door concurrent Corriere della Sera een autoralley dwars door Italië gereden. Maar nu was het tijd om in navolging van de Tour de France een wielerronde te organiseren. En op 13 mei 1909 startte in Milaan de allereerste etappe van de allereerste Ronde van Italië en die eindigde in Bologna. Er waren in dat jaar 8 etappes met in totaal 2448 kilometer koers.

Chauvinistisch als ze zijn vinden de Italianen hun Ronde natuurlijk veel belangrijker dan de Tour of de Vuelta en als een Italiaan de Ronde of zelfs maar een etappe wint is dat aanleiding voor een nationaal feestje. En omdat er nog al eens Italiaanse winnaars zijn is de Giro in het thuisland bijzonder populair.

Over een paar dagen is het weer zover. Op zaterdag 9 mei zal de Giro vertrekken in de regio Ligurië. Voor de wielerfans breekt dan eindelijk de periode aan van het ‘grote’ werk. Immers, voor veel liefhebbers zijn wedstrijden als Giro, Tour en Vuelta toch nog wel iets specialer dan de eendaagse koersen en voorjaarsklassiekers, waar ze het tot nu toe mee moesten doen. Ook voor de media zijn deze grote rondes kennelijk een buitencategorie, gezien de enorme belangstelling van radio en tv. In Nederland wordt dan wel de Tour de France dagelijks live uitgezonden, ook de Giro kan zich verheugen op redelijk grote belangstelling van onze pers. Bovendien kan de Nederlandse wielerfan in elk geval terecht op de zenders van de Belgische televisie. Daar wordt alles wat over fietsen gaat live uitgezonden; dus zeker de Giro d’Italia.

21 Etappes.

De wedstrijd bestaat net als zijn tegenhangers uit 21 etappes. Onderweg zijn er voor allerlei klassementen punten en prijzen te verdienen maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om de roze trui voor de leider en later de winnaar van het algemeen klassement. Sinds 2007 kent men in de Giro ook weer een jongerenklassement, dat met een witte trui beloond wordt.

Tot 1960 was de start en de finish van de Ronde van Italië in Milaan omdat de organiserende sportkrant daar gevestigd was. Na 1960 werd daar regelmatig van afgeweken, maar tussen 1990 en 2009 was de traditie weer in ere hersteld. Daarna was in 2010 de eindstreep getrokken in Verona. Het speelt zich natuurlijk allang niet meer alleen maar in Italië af. Het commerciële succes wordt immers vergroot door ook andere landen en andere grote steden de mogelijkheid te bieden om bijvoorbeeld als startplaats te fungeren of een etappe te herbergen. Dit natuurlijk bepaald niet gratis of voor niets. Zo wordt er regelmatig gekoerst door Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk en andere landen. De echte fans herinneren zich dat in 2002 gestart werd in ons eigen Groningen en recenter was in 2010 Amsterdam het decor voor de eerste rit.

Dopinggeschiedenis.

Jammer genoeg kent ook de Giro zijn dopingverhalen. En dat dat niet alleen van de jongste geschiedenis is, blijkt uit het feit dat de legendarische Eddy Merckx in 1969 uit de koers werd gezet na een positieve dopingtest. Dertig jaar later moest Marco Pantani, ook in de roze leiderstrui, er aan geloven. In 2011 werd de ronde gewonnen door Alberto Contador, die een half jaar later zijn zege moest afstaan omdat hij positief was getest tijdens die andere grote ronde, die in Frankrijk.

Nederlanders.

Onze landgenoot Jeroen Blijlevens won in de editie van 1999 maar liefst twee etappes. Daarna moesten de Nederlandse wielerliefhebbers wachten tot in 2011 Pieter Weening weer eens voor een Oranje succesje zorgde. Diezelfde Weening won ook in 2014 een etappe.

Giro Donne.

De Ronde van Italië kent ook een vrouwenwedstrijd, de Giro Donne, die voor het eerst werd gereden in 1988. Na het stoppen van de Tour de France voor dames (de Tour Feminin) is de Giro zelfs de grootste vrouwen wedstrijd. U herinnert zich vast nog dat Marianne Vos als eerste Nederlandse deze ronde op haar naam mocht schrijven. Dat was in 2011 toen zij lieft 5 van de 10 etappes won. Jammer genoeg staat dit soort wedstrijden voor vrouwen altijd onder druk omdat er nou eenmaal minder belangstelling voor is. Toch wordt de vrouwen-Giro nog steeds gereden, de laatste jaren in een wat verkortte versie in de maand juli. Vos is de regerend kampioene want zij won ook de Giro Donna van vorig jaar.

Kijk maar naar dit promo[filmpje: