Dafne Schippers geen meerkamp maar sprint.

Atlete neemt voorlopig afscheid van oude liefde.

Zag ik het al een beetje aankomen? Ja, dat wel. Had ik er ook op gehoopt? Nee, eigenlijk niet. Helemaal eerlijk is dat misschien niet, want dat komt alleen maar omdat ik de atletiek meerkamp zo ongelooflijk mooi vind. Ik heb enorm veel bewondering voor deze atleten. Moeilijke onderdelen en ze dan allemaal beoefenen. Als het Olympische Spelen betreft is de meerkamp zowel bij mannen als bij vrouwen het onderdeel wat volgens mij de ultieme bewondering verdient. Maar ik besef dat dit een wel heel persoonlijk standpunt is en dat u als lezer hier een heel andere opvatting over kunt hebben.

Götzis.

Een beetje verwacht had ik het dus al wel, want na de atletiekmeeting in Götzis een dikke week geleden gaf onze blonde atletiekkoningin al aan dat de blessures en de pijntjes die nou eenmaal het risico vormen van de meerkamp haar iets teveel werden. Ze draaide een prima meerkamp maar moest eigenlijk al afhaken aan het einde van dag één toen bij het hoogspringen haar knie weer eens opspeelde. Onmiddellijk stoppen dus was de terechte beslissing geweest. Als je in 2016 naar de Spelen in Rio wilt, kun je niet een lange gedwongen onderbreking van je trainingsprogramma gebruiken. Toch deed ze nog even mee en ook op de tweede dag werkte ze nog een aantal onderdelen af, maar de bezorgdheid was al op haar gezicht te lezen. En vlak voor de afsluitende 800 meter trok ze zich terug. Na overleg met haar ouders en met haar coach Bart Bentema besloot ze dat het toch te riskant was. Kniepees, hamstring, kuit al een beetje kramp. Wel of niet die 800 meter?

Twijfel.

Die twijfel was een beetje het symbool voor alle aarzelingen die ze het afgelopen jaar moet hebben gekend. Haar echte atletiekliefde, de meerkamp, schoof ze in 2014 al iets opzij omdat ze wel door had dat haar successen bij dat fantastische atletiekprogramma veel te maken hadden met haar sprintvermogen. Ze gebruikte vorig jaar vooral om te kijken welke progressie ze kon boeken op de sprints. En ja hoor; ze werd Europees kampioen op de 60 meter, de 100 en de 200 meter. Dat was nogal wat en als ze zelf nog niet een beetje begon te twijfelen dan zorgden de media en zeker NOC*NSF er wel voor dat ze ernstig begon na te denken waar haar kansen lagen. Natuurlijk heeft ze kansen op een medaille bij de meerkamp, maar haar blessuregevoeligheid vormt altijd een risico. Dus ook maar serieus nadenken over de sprint? Liggen hier niet meer kansen op eremetaal? Hoewel; de Jamaicanen en de Amerikanen ga je niet zomaar voorbij.

Progressie.

Toch moet Schippers gedacht hebben dat er nog wel progressie te boeken is en dat er daardoor best mogelijkheden zijn op de Olympische Spelen. Hoe dan ook; na een lange periode van nadenken en overleg hakte ze zoals aangekondigd na het toernooi in Götzis de knoop door. Ze gaat voor de sprint. En natuurlijk op zijn Nederlands wordt er direkt gevraagd of geld en commercie een rol spelen bij die beslissing. Nou, zelf zegt Dafne Schippers dat geld geen rol speelt. En ik geloof haar. De Utrechtse is volgens mij te veel een liefhebster en ze staat sterk genoeg in haar schoenen om een sportieve keus te maken. Tot nu toe koos ze altijd voor het plezier in haar sport. Vorig jaar in Zürich won ze tijdens het EK goud op de 100 en de 200 meter en het sprinten had haar zoveel plezier bezorgd dat ze vanaf dat moment al begon na te denken over haar keus.

De komende tijd zal ze dus minder gaan trainen op springen en werpen, maar meer accent leggen op de sprintonderdelen. Ook zal ze in juli aan vier grote Diamond League wedstrijden meedoen. In Parijs, Londen, Lausanne en Monaco wil ze zich al meten met de wereldtop. Ook dat is nieuw voor Schippers. Grote meerkampwedstrijden lagen altijd ver uit elkaar, maar de komende tijd zal ze dus meerdere grote wedstrijden kort achter elkaar afwerken. Zo zal ze komende zomer al te weten komen waar ze staat in het mondiale sprintgeweld. Wij gaan met haar meeleven?