Anton Geesink de judolegende

 

Judo carrière

Anthonius Johannes Geesink werd op 6 april 1934 in het Kroonhof in Utrecht geboren. In 1948 komt de jonge Geesink in de ban van de judosport, na het zien van een judo demonstratie. Hij besloot om lid te worden van de judoschool voor arbeiders op de Amsterdamsestraatweg. Jan van der Horst werd zijn eerste trainer en zag meteen dat Geesink bijzonder getalenteerd was. Anton Geesink werd in 1951 voor het eerst Nederlands Kampioen en een jaar later in 1953 was hij al de Europese Kampioen in de klasse alle categorieën.

Japanse bondscoach

Dat Geesink veel talent had was ook internationaal opgevallen, in 1956 trainde hij op uitnodiging van de Japanse bondscoach enkele maanden per jaar in Japan. In Japan was judo een van de belangrijkste sporten. Dat de trainingsstages in Japan zijn nut bewezen bleek wel in 1961 toen Anton Geesink in Parijs de eerste niet Japanner was die de wereldtitel in de klasse alle categorieën won.

Worstelaar

Geesink had zich in 1960 ook nog gekwalificeerd als worstelaar voor de Olympische Spelen van Rome. Maar het Nederlands Olympisch Comité stak hier een stokje voor, Geesink verdiende geld als judoleraar in Frankrijk en dat mocht niet. Dat zelfde probleem deed zich voor in 1964 toen Geesink zich geplaatst had voor de Olympische spelen in Tokio. Het was Prins Bernhard die voor hem in de bres sprong, en er uiteindelijk voor zorgde dat Geesink kon afreizen naar Japan. En daar op de Spelen in Tokio behaalde hij zijn grootste succes, hij won goud in de open klasse door in de finale de Japanse favoriet Akio Kaminaga in het hol van de leeuw te verslaan, Geesink had met deze overwinning geschiedenis geschreven.

Successtory

De successtory ging maar door want in 1965 werd hij de wereldkampioen in de klasse zwaargewicht. Geesink won in zijn hele carrière maar liefst 21 Europese judotitels. Wat veel mensen niet weten is dat Geesink ook een heel verdienstelijk worstelaar was. Hij was van 1957 tot en met 1959 Nederlands kampioen in het Grieks-Romeins worstelen. In zijn glansrijke sportcarrière werd hij vier keer verkozen tot sportman van het jaar. In 1979 stopte Anton Geesink met de actieve wedstrijdsport.

Na zijn sportcarrière

Geesink bleef na zijn actieve loopbaan aan de sport verbonden als coach en als wedstrijdbegeleider. Hij bracht ook veel stukken en lesmateriaal over het judo uit, dat heeft er ook aan bijgedragen dat hij als eerste Europeaan in 1986 de negende dan graad in het judo behaalde. In 1997 haalde hij zelfs de tiende dan, hij is daarmee één van achttien personen die die dan behaald hebben, slechts drie Europeanen verdienden deze dan. In 2004 nam de wereldjudobond Anton Geesink op in de Hall of Fame.

IOC

Anton Geesink had altijd al gezegd dat hij wat wou betekenen voor de Olympische beweging, daarom werd Geesink in 1987 door de toenmalige voorzitter van het Internationale Olympische Comité Samaranch voorgedragen voor een bestuursfunctie. Het NOC had ook twee kandidaten voorgedragen Henk Vonhoff en Ruud Freese. Het was voor het NOC een pijnlijke nederlaag dat Geesink gekozen werd boven de door hen voorgedragen kandidaten. Geesink heeft dit incident altijd gezien als de reden dat hij altijd door het NOC werd tegengewerkt. Geesink was ook de initiatief nemer om gekleurde judopakker toe te staan, tegenwoordig wordt er in blauwe en witte pakken gejudood, dit om voor de scheidsrechters wat meer duidelijkheid te scheppen.

Relletje

Helemaal onbesproken was IOC carrière van Anton Geesink niet. In 1999 werd hij door het IOC berispt omdat hij 5.000 dollar van het organisatie comité van de Olympische Spelen in Salt Lake City had aangenomen. Tom Welch stortte toen die bewuste 5.000 dollar op de rekening van de Stichting Vrienden van Anton Geesink. Volgens Geesink ging het om een terugbetaling van kosten die hij gemaakt zou hebben voor reis- en verblijfskosten. Het geld was niet bij hem persoonlijk bij hem aangekomen. De Canadees Richard Pound voorzitter van de onderzoekscommissie gaf hem daarvoor een berisping. Omdat ze elke vorm van belangenverstrengeling wilden voorkomen, de kwestie had verder geen gevolgen voor Anton Geesink.

Filmcarrière

Anton Geesink speelde ook nog in een aantal films, zo had hij in 1992 een bijrolletje in de in Amsterdam opgenomen film Riffifi. En in de Italiaanse film Grandi Condottieri had hij zelfs één van de hoofdrollen, hij speelde daar Samson en soort geweldenaar die iedereen aan kon. En dat was natuurlijk ook heel lang zo. Op 27 augustus 2010 kwam er een eind aan het leven van Anton Geesink. Hij overleed na een kort ziekbed op 76- jarige leeftijd in een ziekenhuis in Utrecht, Nederland verloor één van zijn grootste sporticonen. Na zijn overlijden werd hij op 21 augustus 2011 in Parijs tijdens een gala van de Internationale Judo Federatie verkozen tot “Legende van de judo”.

Weetjes en Feiten

• Anton Geesink woonde boven zijn judoschool aan de Anton Geesinkstraat
• Acteur Rijk de Gooyer betrapte als bakkersknecht de jonge Anton Geesink op het stelen van een brood, hij kreeg een pak slaag van De Gooyer.
• Er is ook een muziek voor een draaiorgel, speciaal voor Geesink gecomponeerd, de Anton Geesinkmars.
• Anton Geesink heeft ook een biografie geschreven “ Een killer in kimono”.
• Er is een Anton Geesinkstraat in Utrecht, Oldenzaal en Hoofddorp