De wereldkampioenschappen en de Olympische Spelen zijn de podia waar je jezelf als sportman wilt manifesteren. Als je dat keer op keer lukt dan behoor je op sportgebied tot de groten der aarde. Mooie voorbeelden zijn bijvoorbeeld in Nederland een Sven Kramer. Internationaal moet je dan al snel denken aan sporters als Michael Phelps die maar liefst 23 gouden Olympische medailles bij elkaar zwom. Hij deed dat ook nog op verschillende afstanden. Usain Bolt uit Jamaica was ook zo’n grootheid, hij domineerde jarenland de sprintafstanden bij de mannen. Bolt is nu gestopt maar laten we eens terugkijken op zijn indrukwekkende carrière.
Maar wie was die Usain Bolt
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Usain St. Leo Bolt werd op 21 augustus 1986 in Sherwood Content Tretawny op Jamaica geboren. Hij blonk met name uit bij het atletiek op de sprintnummers. Op de lagere school begon hij met hardlopen hoewel Usain het cricket ook leuk vond. Hij studeerde aan de William Knibb High School ook op Jamaica. Hij legde zich met name toe op de kortere afstanden, de sprintnummers 100 en 200 meter. Al op 15 jarige leeftijd won hij op de wereldkampioenschappen voor junioren twee gouden medailles. Voor die wedstrijd was hij behoorlijk zenuwachtig, hij deed per ongeluk zijn linkerschoen aan zijn rechtervoet. Usain zei altijd dat dat het moment was dat hij voor het laatst zenuwachtig was geweest. Door zijn goede prestaties kreeg hij al snel de bijnaam “The Lightning Bolt” en “Thunderbolt”. Hij sponsort ook een aantal goede doelen. De Usain Bolt Stichting richt zich vooral op de ontwikkeling van kinderen.
Carrière als hardloper
Usain Bolt koos in eerste instantie voor de 200 meter, pas later kwam daar ook de 100 meter bij. Op zijn vijftiende deed hij mee aan de wereldkampioenschappen voor junioren in Kingston Jamaica. Hij won hier twee keer de gouden medaille voor 30.000 toeschouwers want atletiek is populair op Jamaica. In 2007 deed Usain mee aan de Jamaicaanse kampioenschappen en verbeterde daar het Jamaicaanse record op de 200 meter. Dat record stond al 36 jaar op naam van Don Quarrie. In 2007 deed hij mee aan de wereldkampioenschappen in Osaka in Japan. Hij liep daar ook de 200 meter met uiteraard heel veel concurrentie, de zege ging naar Tyson Gay in 19.91. Usain Bolt werd tweede en was daar op dat moment tevreden mee. Hij deed met de Jamaicaanse ploeg ook mee aan de 4×100 meter estafette, ook hier was er zilver. De Amerikaanse ploeg pakte de gouden medaille.
Kandidaat voor de Spelen
Op 3 mei 2008 liep Bolt zien een serieuze kandidaat te zijn voor de Olympische Spelen in Peking. Op de Jamaica International in Kingston liep hij de 100 meter in 9,76 seconden. Dat was op dat moment de op één na snelste tijd ooit gelopen, hiermee gaf hij voor de Spelen zijn visitekaartje af. Het wereldrecord was toen nog in handen van zijn landgenoot Asafa Powell ook een geweldige sprinter. Nog in diezelfde maand verbeterde Bolt het wereldrecord. Hij deed dat op een Grand Prix wedstrijd in New York. Bolt liep daar 9,72 over de 100 meter, hij had concurrentie van Tyson Gay, Darvis Patton en Daniel Bailey. Bolt rekende eigenlijk niet op deze toptijd, hij zag het meer als training voor de 200 meter. Op 16 augustus 2009 liep Bolt een nieuw wereldrecord in Berlijn op de 100 meter en de 200 meter in 9,58 seconden en 19,19 seconden.
Het WK 2013 in Moskou
Usain Bolt ging naar het WK in Moskou met maar één doel. Hij wilde de wereldtitel op de 100, 200 en de 4×100 meter in zijn bezit. De 100 meter won hij vlak voor Justin Gatlin en op de 200 meter bleef hij Warren Weir net voor. Samen met Nesta Carter, Nickel Ashmeade en Kemar Bailey-Cole won Bolt ook de wereldtitel op de 4×100 meter. Ook op het WK in Peking in 2015 liep hij weer driemaal naar de wereldtitel. De titel op de 100 meter was nipt daar had hij grote concurrentie van Justin Gatlin. Op de 200 meter was er eigenlijk geen concurrentie en won hij ruim met een tijd van 19,55 seconden. En op de 4×100 meter was er ook weer goud samen met Carter, Powell en Ashmeade.
WK 2017 in Londen
Het WK van 2017 in Londen stond eigenlijk in het teken van het afscheid van Usain Bolt. Hij had al aangegeven in 2017 maar een paar 100 meters te lopen, in Kingston, Ostrava en Monaco. Hij won de wedstrijden wel maar niet meer zo uitgesproken als eerst. In de halve finale op het WK in Londen leed hij zijn eerste nederlaag sinds 2013. Ook in de finale ging het niet goed zowel Justin Gatlin als Christian Coleman waren sneller. Bolt moest genoegen nemen met de derde plaats. Aangezien hij de 200 meter niet liep was zijn vizier toen gericht op de 4×100 meter estafette. Bolt nam als vierde loper het stokje over van Yohan Blake, de Jamaicaanse ploeg lag derde. Bolt moest de achterstand inlopen maar door een hamstringblessure haalde hij de finish niet. Een dag erna liep hij in een uitverkocht Olympisch Stadion in Londen toch nog zijn afscheidsronde.
Usain Bolt op de Olympische Spelen
Zijn eerste Olympische Spelen waren die van Athene in 2004. Maar erg succesvol was hij daar nog niet, hij liep daar de 200 meter. In zijn heat werd hij vijfde en werd daarmee uitgeschakeld. Op de Spelen van 2008 in Peking deed hij een nieuwe poging naar eremetaal. In de aanloop naar de Spelen was Asafe Powell hem nog iedere keer te snel af. Maar voor de Spelen in Peking verbeterde hij het wereldrecord van Powell en was op slag favoriet voor Olympisch goud. En dat die favorietenrol niet voor niets was bewees hij al op de 100 meter. In een nieuw wereldrecord van 9.69 seconden pakte hij de gouden medaille. Opmerkelijk aan zijn gouden race waren de losse veters van zijn linkerschoen.
Oude record van Michael Johnson
Vier dagen later pakte hij zijn tweede gouden medaille, nu op de 200 meter. Dat deed hij door het twaalf jaar oude record van Michael Johnson uit de boeken te lopen. Johnson won destijds goud op de Olympische Spelen van Atlanta in 1996. Na die tweede gouden medaille was het tijd om de trilogie vol te maken. Daarvoor moest er ook goud gewonnen worden op de 4×100 meter. Samen met Carter, Fraser en Asafe Powell liep Bolt naar goud, opnieuw in een wereldrecord. Later zou deze gouden medaille door dopinggebruik van Nesta Carter hen ontnomen worden. Op de Spelen van 2012 in Londen stond weer geen maat op de prestaties van Usain Bolt. Weer was er goud op de 100, 200 en 4×100 meter, de tijd op de 4×100 meter was zelfs een nieuw wereldrecord. Usain Bolt was na Carl Lewis de tweede atleet die zijn titels wist te prolongeren.
Zijn laatste Olympische Spelen
De Laatste Olympische Spelen uit de carrière van Usain Bolt waren die van Rio de Janeiro in 2016. De spelen maakten hem tot één van de beste Olympische sporters ooit. Weer werd het voor hem een trilogie, hij won zowel de 100, 200 als de 4×100 meter. Usian Bold deed dat voor de derde maal achter elkaar. De 4×100 meter liep hij samen met Asafe Powell, Yohan Blake en Nickel Ashmeade. Bolt kreeg het voor elkaar om drie keer de triple te pakken. Hoe mooi kun je een Olympische carrière afsluiten.
Weetjes en feiten over Usain Bolt
• De bijnaam Lightning Bolt dank hij aan de gewonnen 100 meter tijden het WK in Moskou. Hij won die 100 meter in een onweersbui
• Aan die bijnaam heeft hij ook de zogenaamde “Lightning Pose” te danken. Na elke overwinning maakte hij het gebaar van een bliksemschicht.
• Alle Nederlandse sporters die dit gebaar ook maakte op de Olympische Winterspelen van PyeongChang beloofde hij een fles champagne
• Volgens zijn moeder was hij één keer traag in zijn leven, dat was bij de geboorte want hij was anderhalve week te laat
• De Lightning Pose deed hij ook samen met onder andere de Engelse Prins Harry en Barack Obama.
Nog meer weetjes
• De Usain Bolt Foundation zet zich in voor de scholing en culturele ontwikkeling van kansarme kinderen
• De gewonnen Triple op de Olympische Spelen is achteraf niet helemaal juist. In 2017 werd de gouden medaille van 2008 op de 4×100 hem ontnomen, vanwege doping gebruik van Nesta Carter
• Bolt heeft naast een kledinglijn bij Puma ook samen met Hublot een eigen horloge en een eigen koptelefoonlijn Soul by Usain Bolt
• Usain won twee keer de Laureus World Sports Award in 2009 en 2010
• Hij was zes keer IAAF Atleet van het Jaar
• Zes keer was hij ook Sportman van het Jaar in Jamaica
