Tom Dumoulin geboren op 11 november 1990 te Maastricht is een tijdritspecialist, maar ook een zeer goede ronderenner. Dat bewees hij al eens in de Ronde van Spanje en de Giro d’Italia.
Hoe het begon
Beste sportweddenschappen acties 2024:
Dumoulin bracht zijn jeugd door in Maastricht, daar ging hij ook naar school en behaalde daar in 1990 aan het Bonnefanten College zijn gymnasiumdiploma. Met het wielrennen was hij eigenlijk een beetje een laatbloeier, hij was al vijftien toen hij serieus met het wielrennen bezig ging. En nadat hij was uitgeloot voor een studie geneeskunde besloot hij voor zichzelf, dat hij alles op alles zou zetten om het in het wielrennen te gaan maken. Als belofte won hij op twintig jarige leeftijd de eerste rit en later ook het eindklassement van de GP de Portugal, in datzelfde jaar won hij ook de tijdrit in de Giro voor beloften, dat was al een teken dat Tom Dumoulin een uitstekend tijdrijder was.
Carrière
In 2012 verliet Dumoulin de opleidingsploeg van Rabobank en ging rijden voor Argos-Shimano formatie. In zijn eerste jaar behaalde hij al een aantal goede resultaten, hij werd zesde in de Ruta del Sol en vijfde in de ronde van Luxemburg. Mede door de goede vorm en resultaten dwong hij een plaats af in de ploeg voor de Ronde van Spanje (Vuelta), waar hij naar acht dagen moest afstappen. Hij werd door de KNWU uitgenodigd voor het WK in Nederland bij de beloften waar hij een 85e plaats behaalde, beter ging het bij het tijdrijden die sloot hij met een tiende tijd af.
Argos Shimano
In 2013 trad de Argos-Shimano ploeg toe tot de UCI World Tour en mocht dus meedoen aan alle belangrijke wedstrijden. Zijn debuut in de World Tour maakte hij in één van de vijf Monumenten namelijk Milaan-San Remo hij werd 126e. In 2013 maakte hij ook zijn debuut in de Tour de France waar hij als 41e zou eindigen. Maar in 2013 eindigde hij wel voor het eerst in een grote meerdaagse wedstrijd op het eindpodium. In de Eneco Tour werd hij achter Chavanel tweede.
Vestiging bij de wereldtop in het tijdrijden
In 2014 manifesteerde hij zich echt als een uitstekend tijdrijder. In de proloog van de Ruta del Sol moest hij alleen Alejandro Valverde voor zich te dulden. En in de afsluitende tijdrit in de Tirreno Adriatico werd hij vijfde voor menig tijdritspecialist. De wielrenner Dumoulin werd als maar volwassener als renner, en ging ook in de klassiekers betere resultaten halen. Zo liet hij zich erg goed zien in de Amstel Gold Race (20e) en de Waalse Pijl (21e). In 2014 werd hij voor het eerst nationaal tijdritkampioen. Ook de grote rondes groeide hij steeds meer toe naar het niveau van de echte klassementsrenners. In 2015 reed hij een uitsteken Ronde van Spanje, hij reed een paar keer in de rode leiderstrui zelfs tot twee dagen voor het eind Hij had zes seconden voorsprong op Aru maar door ziekte in de voorlaatste etappe viel hij terug naar plek zes.
Het jaar 2016
Het jaar 2016 was een Olympisch jaar en Tom Dumoulin had zijn zinnen voor dat jaar gezet op de tijdrit in Rio de Janeiro. Zijn ambities als klassementsrenner moest dat jaar daarvoor wijken. Maar toch ging hij ook voor het eerst van start in de Giro d’Italia en wilde hij vooral goede tijdritten rijden. De openingstijdrit in Apeldoorn won hij vlak voor Primoz Roglic. Hij raakte de roze trui weer kwijt en kon die na een mindere tijdrit door de veranderde weersomstandigheden niet terug pakken. In de elfde etappe hield hij door een blessure de Giro voor gezien. Dumoulin ging zich voorbereiden op de Olympische Spelen. In de voorbereiding deed hij mee aan de Tour de France, in deze Tour won hij de bergtijdrit en de koninginnenrit.
Polsbreuk
Op de flanken van de Montée de Bisanne kwam Dumoulin ernstig ten van en brak zijn pols. De tijdrit op de Olympische Spelen kwam in gevaar. Het Rijnstate ziekenhuis ontwierp een speciale spalk waarmee hij toch kon blijven trainen voor de Spelen. Het doel was goud in Rio, maar de pols was nog lang niet hersteld. Toch ging hij als één van de favorieten voor de Olympische titel van start. Er werd een tweestrijd tussen Tom en Chris Froome verwacht maar het was Fabian Cancellara die het goud omgehangen kreeg. Het zilver was voor een teleurgestelde Tom Dumoulin en het brons ging naar Chris Froome.
De Giro d’Italia 2017
Dumoulin besloot in de winterperiode om zijn seizoen te richten als klassementsrijder, dat koste natuurlijk wel de nodige trainingsuren in de bergen. Want daar lagen nog wel wat verbeterpunten soms. Bij de eerste wedstrijd van het seizoen in Abu Dhabi werd hij derde achter de gerenommeerde bergrenners Rui Costa en Zakarin. Maar hij had stiekem wel een beetje zijn zinnen gezet op de Giro. De Ronde van Italië ging op vrijdag 5 mei van start op het eiland Sardinië. De belangrijke 9e etappe met een aankomst op Blockhaus wist Tom een keurige derde plaats achter de grote favoriet Quintana en Pinot te behalen. Het verschil met Quintana was 24 seconden. De dag na tweede rustdag stond de belangrijke klimtijdrit op het programma. Dumoulin won de tijdrit met groots machtsvertoon, hij pakte de roze trui.
De laatste week
In de laatste week waren er alleen nam maar zware bergetappes en een afsluitende tijdrit. Natuurlijk werd er door Nibali, Pinot en Quintana stevige aanvallen gedaan op de roze trui maar Dumoulin wist van geen wijken. Maar tijden de zestiende etappe ging het toch nog mis. Een sterk rijdende Dumoulin kreeg darmproblemen. Hij moest voor een sanitaire stop de berm in en verloor in de etappe meer dan 2 minuten, maar behield nog net de roze trui. In de 19e etappe raakte Tom de roze trui kwijt aan favoriet Quintana. En na de rit op zaterdag viel hij terug naar plaats vier in het algemeen klassement met een achterstand van 53 seconden op de leider.
De slottijdrit
Maar alle hoop voor Tom Dumoulin was gericht op de slottijdrit op zondag van het circuit van Le Mans naar de kathedraal in Milaan over 29 kilometer. Zou dat lang genoeg zijn om de achterstand goed te maken. Tom startte als vier na laatste en viel de tijd van onze landgenoot Jos van Emden aan, hij kwam 15 seconden tekort maar had op dat moment de tweede beste tijd. Maar gelukkig kwamen Nibali, Pinot en Quintana veel tijd tekort voor de eindzege. Jos van Emden won de etappe maar Tom Dumoulin werd de eerste Nederlander die de Giro d’Italia wist te winnen. Na Jan Janssen die de Tour de France van 1968 won en Joop Zoetemelk die in 1979 de Ronde van Spanje en in 1980 de Ronde van Frankrijk won. Tom Dumoulin was na 37 jaar de derde Nederlander die een grote ronde weet te winnen.
