Nieuwe lichting knokt er hard voor.

Bobsleester van Huigenbosch in de achterhoede op het WK.

Nadat het bobsleeën in 2014 afscheid had genomen van de iconen Edwin van Calker en Esmé Kamphuis, leek het einde in zicht voor deze sport in ons land. Maar ik vertelde u eerder al dat ik verrast werd door het bericht dat een Nederlands duo mee had gedaan aan een wereldbekerwedstrijd en dat heeft toch echt een vervolg gekregen. Nadat pilote Marije van Huigenbosch en remster Melissa Boekelman negende waren geworden bij wedstrijden in Königssee kreeg de bobsleebond weer hoop. En terecht. Want een nog grotere verrassing was de vierde plaats die de dames behaalden bij Europa Cup wedstrijden.

Meedoen.

Met haar 21 jaren is van Huigenbosch de jongste pilote in het bobsleecircuit en natuurlijk mist ze de ervaring voor de echte wereldtop, maar een mooi visitekaartje had ze toch wel afgegeven. En bovendien was het en soort van startbewijs voor de Europese kampioenschappen die in januari in het Franse la Plagne werden gehouden. Gewoon meedoen was het parool en dat gebeurde. Niet erg om in de achterhoede te eindigen. Ervaring op doen en erbij zijn, dat is wat voorlopig telt.

En daar zullen de vrouwen dan voorlopig even tevreden mee moeten zijn, want er is in ons land nauwelijks of geen ondersteuning voor deze sport. De sport is te klein om grote sponsors te kunnen interesseren en nadat de sportkoepel NOC*NSF de bijdrage had sportgezet na het afscheid van hun illustere voorgangers moest van Huigenbosch zelf op zoek naar ondersteuning. En dat is er dus maar mondjesmaat. En dan toch maar doorgaan. Prima mentaliteit. Ambitie. Ze probeert om naast haar studie aan het Johan Cruyff College aan topsport te doen en dan is het leven mooi maar zwaar. Een heel kleine bijdrag en geleende spullen. Dat is waar de vrouwen het mee doen. Geen fysieke trainer. Geen fysiotherapeut. Je kunt je dus niet permitteren om een blessure op te lopen en echt aan specifieke krachttraing moeten ze doen zonder professionele begeleiding.

Strijd. Dat is wat van Huigenbosch en Boekelman willen. Ze deden mee aan het WK Bobsleeën in Winterberg. Na de eerste twee runs vonden we ze terug in de achterhoede op een vijftiende plaats, maar ze deden mee. En dat is voorlopig wat telt. Alle hulptroepen inschakelen, denkt de Nederlandse Bobslee Bond en men vondt van Calker en Kamphuis bereid om de helpende hand toe te steken. Er was bij de bond geen geld meer voor een professionele coach maar van Calker nam deze taak op zich. Bij het WK in Winterberg stond hij dus het duo van Huigenbosch en Boekelman bij en hij probeert wat van zijn ervaring over te brengen op die mooie jonge generatie waar het Nederlandse bobsleeën zijn hoop op heeft gevestigd. Ook Esmé Kamphuis staat langs de baan en stimuleert ze om keihard te werken. De komende jaren moet je alleen maar meedoen, beter worden, een beetje geluk hebben en vooral vertrouwen in je zelf. Dat er geen geld is mag niet betekenen dat het einde verhaal is. Absoluut niet zelfs. De wil en de inzet zijn er. Plannen maken en je doel bepalen: meedoen op de volgende Olympische Winterspelen in Zuid-Korea.

Dit gaat hard hoor: