Mathieu van der Poel een alleskunner op de fiets

Het Nederlandse wielrennen staat doorgaans nog wel hoog aangeschreven in de wereld. Bij de dames behoren we zelfs tot de absolute wereldtop. Maar ook de mannen laten zich tegenwoordig van de goede kant zien. In de laatste Tour de France werd Tom Dumoulin keurig tweede achter winnaar Geraint Thomas. En met de vijfde plaats van Steven Kruijswijk hadden we twee renners bij de eerste vijf. Bij het laatste Nederlands kampioenschap werd Mathieu van der Poel de Nederlands kampioen bij de Elite renners. Op het gebied van het veldrijden had hij al bijna alles gewonnen. Waar zal het talent van Mathieu van der Poel eindigen. Wij hebben eens gekeken hoe het allemaal is gegaan met de carrière van Mathieu.

Maar wie is Mathieu van der Poel

Beste sportweddenschappen acties 2024:

Wedkantoor
Features
Bonus
Score
Probeer nu!
1
  • €100 Free bet!
  • €250 casinobonus
  • Nederlands wedkantoor!
€100 gratis wedden!

Mathieu van der Poel werd geboren op 19 januari 1995 in het Belgische Kapellen. Hij komt uit een echte wielerfamilie. Zijn vader is Adrie van der Poel ook ooit wereldkampioen bij het veldrijden. Het wielrennen zit wel in de familie want de opa van Mathieu was niemand minder dan Raymond Poulidor. Mathieu had zich in eerste instantie toegelegd op het veldrijden. In die discipline heeft hij onderhand al bijna alles gewonnen. Dit jaar werd hij ook Nederland kampioen op de weg en bij het mountainbiken. Van der Poel is dus een alleskunner bij het wielrennen. De kenners geven hem zelfs een goede kans voor een eventuele Tour de France. Of dat er ooit van komt ligt ook aan hemzelf waar hij zijn prioriteiten gaat leggen.

Veldrijden in zijn jeugd

Al op jonge leeftijd begon Mathieu met sporten, maar nog niet met wielrennen. Het draaide eerst om het voetballen, want daar kon hij zich ook goed mee redden. Hij heeft zelfs nog even stage gelopen bij Willem II. Ook werd hij regelmatig uitgenodigd voor de selectie van de provincie Antwerpen. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en er werd dus voor het wielrennen gekozen. Hij begon het veldritseizoen 2009-2010 bij de nieuwelingen. Hij begon gelijk al met wedstrijden te winnen, en was ook de favoriet voor de Nederlandse titel bij de nieuwelingen. Maar de titel ging dat jaar nog naar Erik Kramer. In het veldritseizoen 2010-2011 presteerde hij geweldig, van de 29 veldritten won hij ze alle 29. Hij was in dat jaar uiteraard ook de sterkste bij het Nederlands kampioenschap in Sint-Michielsgestel. In het seizoen 2011-2012 ging hij over naar de junioren.

Bij de junioren

Bij de junioren ging Mathieu door waar hij bij de nieuwelingen was opgehouden, winnen dus. Wederom wist hij alle grote wedstrijden te winnen, inclusief het Europees kampioenschap en het Nederlands kampioenschap. In één wedstrijd moest hij de zege aan een ander laten. Dat was in de Superprestigecross van Ruddervoorde. Zijn huidige tegenstrever Wout van Aert was hem daar te snel af. Hij was ook de grote favoriet voor het wereldkampioenschap wat gehouden werd in Koksijde. Vlak na de start kreeg hij te maken met zware maagkrampen en de titel leek verloren. Maar hij herpakte zich en kwam met acht seconden voorsprong op Wout van Aert en Quentin Jauregui over de finish. In het seizoen 2012-2013 was hij weer veruit de sterkste van het hele veld. Hij won alle 30 wedstrijden waar hij in uitkwam. Daarnaast won hij ook de Nationale- Europese- en Wereldtitel bij de junioren.

De overstap naar de beloften

Vanaf het seizoen 2013-2014 kwam hij uit bij de beloften. Al in zijn eerste wedstrijd gaf hij zijn visitekaartje door de wedstrijd in Ronse te winnen. Ook bij de beloften won hij verschillende wedstrijden maar de concurrentie van Wout van Aert en Michael Vanthourenhout was groot. Mede door zijn goede rijden kreeg hij een vierjarig contract aangeboden bij BKCP-Powerplus Team. De titel bij het Europees kampioenschap ging naar Michael Vanthourenhout. In Gasselte werd hij Nederlands kampioen, vlak voor zijn broer David. Bij het wereldkampioenschap werd hij voor hem teleurstellend derde. Hij wist dat seizoen wel de wereldbeker en het Superprestige bij de beloften te winnen. In het seizoen 2014-2015 reed hij steeds vaker als belofte mee met de Elite. Ook het WK reed hij bij de Elite en daarom verviel zijn beloftestatus. Hij had eigenlijk nog twee seizoenen bij de beloftes kunnen rijden. Hij ging dus als belofte bij de Elite rijden.

Naar de Elite

De eerste wedstrijd die Mathieu bij de Elite reed was gelijk al een belangrijke. Het was de wedstrijd die vernoemd is naar zijn vader de GP Adrie van der Poel. Natuurlijk won hij die wedstrijd. Een week later was het WK in het Tsjechische Tabor. Ook het WK wist hij te winnen voor Wout van Aert en Lars van der Haar. Mathieu van der Poel werd met 20 jaar en 13 dagen de jongste wereldkampioen ooit. In zijn beginjaar bij de Elite won hij ook het Superprestige met één punt voorsprong op Kevin Pauwels. Het seizoen 2015-2016 begon niet zo heel geweldig. In de vierde wedstrijd kwam hij zwaar ten val en blesseerde zijn knie. Aan het eind van het jaar 2015 pakte hij de draad weer op en begon ook weer wedstrijden te winnen. In de zomer van 2016 moest Van der Poel opnieuw geopereerd worden aan zijn knieën.

Seizoen 2017-2018

Door de operatie mistte hij de eerste wedstrijden van het nieuwe seizoen 2016-2017. Hij pakte in dit seizoen wel zijn derde Nederlandse titel op rij. Alles was er op gericht om de wereldtitel weer terug naar Nederland te brengen. Maar met vier lekke banden ging die hoop in rook op. De tweede plaats was het hoogst haalbare. De titel ging naar Wout van Aert die in de koers maar één keer lek reed. Mathieu won in dat seizoen zeven van de acht Superprestigewedstrijden. Hij sloot het seizoen als Koning Winter af met in totaal 22 zeges. In het seizoen 2017-2018 won hij maar liefst 32 wedstrijden. Hij won voor de derde keer op rij het Superprestige. Maar de wereldtitel ging voor de derde keer op rij naar Wout van Aert. Het is wel vreemd dat ondanks zijn dominantie gedurende het seizoen het iedere keer bij het WK net niet lukt.

Mathieu van der Poel als wegrenner

Veel veldrijders wagen zich ook nog wel eens aan een wegwedstrijd. Mathieu van der Poel deed in 2011 mee aan het Nederlands kampioenschap tijdrijden bij de nieuwelingen. En natuurlijk won hij ook dat kampioenschap. In 2012 reed hij ook een aantal rondes en hij reed het WK op de weg voor de nieuwelingen waar hij negende werd. In 2013 maakte hij ook weer veel kilometers op de weg. Hij won een etappe in de Vredeskoers en het eindklassement van de Tour du Valromey. In 2012 was hij de topfavoriet op het WK in Firenze. Maar bij het tijdrijden blokkeerde zijn rug en werd hij slechts vijftigste. De revanche kwam echter bij wegwedstrijd die hij wist te winnen. Dat leverde hem de eerste wereldtitel op de weg op. In 2014 reed hij zo af en toe ook al bij de Elite renners mee.

Naar de Elite bij de wegrenners

Zijn eerste seizoen bij de Elite was in 2014, en hij deed dat met toch wel goede resultaten. De eerste zege pakte hij in de Ronde van Limburg waar hij Paul Martens versloeg in de sprint. In 2017 brak hij echt door als wegrenner, hij won de tweede etappe in de Ronde van België. Hij versloeg in de sprint de Belgische kampioen Philippe Gilbert. In 2018 reed hij ook weer verschillende wegwedstrijden, hij won onder andere de Ronde van Limburg. Hij deed in juni 2018 ook mee aan het Nederlands kampioenschap in Hoogerheide. In de eindfase kwam het aan op een sprint. Mathieu van der Poel versloeg in de eindsprint Danny van Poppel en titelverdediger Ramon Sinkeldam. Van der Poel werd voor het eerst Nederlands kampioen op de weg bij de Elite.

Mathieu van der Poel als mountainbiker

In de titel van dit artikel hebben we het al over een alleskunner op de fiets. Natuurlijk is Mathieu van der Poel zo’n alleskunner op de fiets. Want naast het veldrijden en het wegrenner is hij ook een begenadigd mountainbiker. Begin 2016 kondigde Mathieu van der Poel aan dat hij zich wilde kwalificeren voor de Olympische Spelen van Rio bij het moutainbiken. Als voorbereiding deed hij mee aan de Afxentia Stage Race die deel uitmaakt van de Cyprus Sunshine Cup. Hij werd in die wedstrijd keurig vierde. Maar na een aantal wisselende resultaten plaatste hij zich uiteindelijk niet voor de OS. Ook in 2017 en 2018 reed hij weer verschillende mountainbike wedstrijden. Vaak eindigde hij in de top van het klassement. In 2018 werd hij na het behalen van de wegtitel ook Nederlands kampioen bij het mountainbiken.

Tot slot

In dit artikel hebben we eens naar de loopbaan van Mathieu van der Poel gekeken. En die is mag ik wel zeggen behoorlijk indrukwekkend. In alle disciplines, buiten het baanrijden natuurlijk, is hij de Nederlands kampioen. Wie weet zit er op de weg nog veel meer in, en zal hij eens een grote ronde kunnen winnen. Voorlopig gaan we nog jaren genieten van de wielerkwaliteiten van Mathieu van der Poel. Zal het bedrijven van topsport dan toch in de genen zitten. Wij wensen Mathieu nog vele successen toe in welke tak van het wielrennen dan ook.