Krajicek uitgeschakeld in dubbelspel Roland Garros.

Nederlanders spelen alleen een rol in de dubbels.

Voor onze vaderlandse tennistop duurde het Grand Slam tennistoernooi op Roland Garros wat het enkelspel betreft maar één ronde. In Parijs gingen Haase en co roemloos ten onder in hun eerste optreden tijdens dit evenement. We hebben nu eenmaal niet de grote namen in onze vaderlandse tenniswereld; met alle respect: internationaal doen we niet mee.

Maar in het dubbelspel ligt het net even anders. Ik zal niet zeggen dat de wereldtop uit Nederland komt, maar af en toe zien of lezen we iets van de verrichtingen van met name Michaela Krajicek en Jean-Julien Rojer. Krajicek wist door te dringen tot de kwartfinales met haar Tsjechische partner Barbora Strycova maar strandde toen tegen de Australische Dellacqua met haar partner Shvedova uit Kazachstan. Jean-Julien Rojer kan zich nog wel plaatsen voor die halve finale. Rojer staat in het dubbelspel elfde op de world ranking en is nota bene als vijfde geplaatst in Parijs. In 2012 bereikte hij voor het laatst de kwartfinales op Roland Garros.

Jammer genoeg zien we niet veel van het dubbeltoernooi in Parijs. De meest aandacht gaat uit naar de grote courts, waar de enkelspelen worden afgewerkt. Voor veel liefhebbers is dubbelen nou eenmaal meer voor de wat oudere en misschien tragere spelers en speelsters, die net niet meer fris en fruitig genoeg zouden zijn voor het ‘echte’werk. Naar mijn idee een misvatting. In het dubbelspel komt het behalve op techniek en kracht ook nog eens aan op teamplay en dat maakt het voor mij altijd interessant.

Bryan-broers.

Toch hebben de broers Bob en Mike Bryan het dubbelspel een impuls gegeven. Door hun intense spel en optreden hebben zij het tennispubliek laten zien dat er wel degelijk spektakel te verwachten is in het tennisdubbelspel. De tweeling staat inmiddels bekend als de ‘Bryans’. De linkshandige Bob en zijn rechtshandige broer Mike spelen hun hele leven al samen, zo lijkt het. Natuurlijk is het tweeling-idee leuk voor de media en dat verhoogt alleen maar hun amusementswaarde, die gelukkig ook afstraalt op de andere dubbelspel-varianten. De broers wonnen goud voor Amerika tijdens de Olympische Spelen van Peking in 2008 en Londen in 2012. En Olympisch goud winnen bezorgt jou en je sport in de VS nog altijd maximale roem en eer.

Swiss Miss.

Maar de belangrijkste reden waarom ik dit schrijf over het dubbelspel op Roland Garros in de rentree van Martina Hingis in Parijs. Eerder schreef ik al over de Zwitserse tennisspeelster die in mijn ogen wel een heel bizarre carrière achter zich heeft. Haar ouders waren tennisgek en gaven hun dochter de voornaam van Navratilova en de jonge Martina bleek zeer getalenteerd te zijn. In 1996 won ze op Wimbledon als jongste ooit een titel. Op haar 17^e werd ze sportvrouw van het jaar in Zwitserland. Heerlijk om te kijken naar de Swiss Miss. Niet alleen maar dat knallen vanaf de baseline, maar vooral ook veel bewegen en aanvallend tennissen; als het even kan naar het net en superbeweeglijk en wendbaar met een mooie techniek. Dat herinner ik me van Martina Hingis. Jammer dat een nare enkelblessure roet in haar tenniseten gooide toen ze in 2002 moest stoppen. En omdat het snel gaat in het vrouwentennis waar sterren komen en gaan, was de wereld haar al zo’n beetje vergeten toen ze in 2005 opdook bij een soort liefdadigheidstoernooi. Dat beviel prima en ze wilde graag weer professioneel tennissen. In 2007 moest ze stoppen vanwege de beschuldiging van cocaïne gebruik en toen dacht ik: over en uit.

Des te verrassender dat ze in 2013 aan het dubbelen sloeg met haar goede vriendin Daniela Hantuchova en dat ze nog toernooien begon te winnen ook. In Melbourne won ze begin dit jaar zelfs de Australian Open in de legendarische Rod Laver Arena waar ze in 1997 als jongste ooit het enkelspel had gewonnen.

Hingis in Parijs.

En nu is Martina Hingis ook op de banen van Roland Garros te bewonderen. Terug in Parijs waar ze vijftien jaar geleden met Mary Pierce samen het damesdubbeltoernooi won. In de editie van 2015 speelt ze samen met Sania Mirza en de vrouwen zijn eigenlijk een beetje favoriet voor de titel. Het voelt voor Hingis als de zoveelste come-back. Ze voelt zich dan wel geen 20 meer, maar ze zegt mentaal hardstikke fris te zijn en hongerig naar nieuw successen. En als je haar tennissen ziet, is daar nog steeds de technische en handige, slimme Martina Hingis. Een genot om naar te kijken tussen het power-tennis van de enkelspelen door.

Kijk eens naar dit fantastische samenspel van Hingis en Mirza: