Bobsleesport is Nederlandse pioniers kwijt

Kamphuis en van Calker gestopt.

Wordt die sport in ons land echt beoefend, hoor ik u zeggen. Nauwelijks of geen sneeuw, geen bergen, geen bobbanen, geen bekende namen. Of toch wel?

Beste sportweddenschappen acties 2024:

Wedkantoor
Features
Bonus
Score
Probeer nu!
1
  • €100 Free bet!
  • €250 casinobonus
  • Nederlands wedkantoor!
€100 gratis wedden!
2
  • €50 gratis wedden
  • €200 casinobonus
  • 25 Free spins
€50 gratis wedden!

Inderdaad is de bobsleesport in Nederland niet de allergrootste. Maar in veel andere landen is het een bijzonder populaire wintersport. In St.Moritz in Zwitserland werd al in 1897 een bobsleevereniging opgericht en al vroeg in de 20e eeuw werden er westrijden gehouden op natuurlijke pistes. De eerste sledes waren van hout maar al snel deed de metalen slee zijn intrede. Tijdens de eerste Olympische Winterspelen in het Franse Chamonix werd al een viermansbobwedstrijd gehouden. Vrouwen mochten vanaf het einde van de vorige eeuw ook meedoen. En zoals in zoveel andere sporten is er ook een wereldbeker bij het bobsleeën.

Ondanks het feit dat er in Nederland niet veel aandacht is voor deze sport staat deze internationaal volop in de belangstelling en vinden er ontwikkelingen plaats, die wat onverwacht lijken.

Binnenkort is er in het Canadese Calgary een wereldbekerwedstrijd bobsleeën en daar zullen voor het eerst in de geschiedenis twee vrouwen in een viermansbob plaatsnemen. De Canadese Kaillie Humphries en de Amerikaanse Elana Meyers Taylor zullen de eerste dames zijn die samen met twee mannen in de viermansbob naar beneden suizen. De internationale bobsleebond vindt dat de viermansslee vanaf nu ‘genderneutraal’ moet zijn en dus zullen deze twee topslee-sters de primeur beleven om mee te doen in een ‘gemengde’bob. Kijk, dat is verrassend nieuws uit een voor ons niet zo bekende sport. Mooi hè?

Kamphuis en van Calker.

Bobsleesport KamphuisIn ons eigen land zijn niet veel bobsleepiloten en als ze er al zijn hebben ze moeite om hun sport te beoefenen en zeker als ze ook nog mee willen doen in het internationale geweld.

Eén van die pioniers in Nederland was Esmé Kamphuis. Zij beoefende de sport naast haar studie (zo gaat nou eenmaal in ons land) medicijnen. En ondanks dat ze met volle teugen genoot van haar opleiding en deze ook steeds meer als haar echte passie begon te zien, kon ze zich altijd goed focussen als ze met haar sport bezig was. En ze is ver gekomen. Tijdens de Spelen in Sotsji werd ze met Judith Vis samen vierde. De beste uitslag voor een Nederlandse bob ooit. Na de Spelen stopte ze echter en ondertussen is ze als arts werkzaam in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam. Iemand met een indrukwekkende sportloopbaan achter zich en hopelijk een hele mooie vóór zich. Ik wens haar veel succes.

Ook voor een andere icoon van de Nederlandse bobsleewereld is het afgelopen. Edwin van Calker was lang het enige echte boegbeeld van ons nationale bobsleecircuit. Hij had aanvankelijkbehoorlijk talent voor atletiek en was dan ook veel op de atletiekbaan te vinden. Deed mee aan wedstrijden en won de nodige nationale titels. Hoogtepunt was waarschijnlijk de vijfde plaats tijdens de tienkamp op de wereldkampioenschappen voor junioren in 1998.

In het begin van deze eeuw stapte hij samen met zijn broer (als piloot) over naar de bobsleesport. Tegen de verdrukking in hebben beide broers met wisselende teamgenoten het lang volgehouden, maar tot grote internationale successen kwam het nooit. En dan moet je in mijn ogen toch wel een echte liefhebber zijn en zeker een doorzetter. Hoogtepunten en dieptepunten wisselden elkaar af en altijd was er te weinig belangstelling in ons eigen land om van Calker een grote naam en daarmee een echt grote sponsor te bezorgen. Ik denk dat van Calker de bekendste Nederlandse bobslee-piloot in de geschiedenis is en daarom wijt ik er deze woorden aan. Nog maar kort geleden maakte hij bekend dat hij een streep achter zijn bobsleecarriëre zet. Een paar weken terug daalde hij voor het laatst af tijdens de viermansrace in Königssee, een Europacupwedstrijd die hij per sé nog wilde doen. En dan is dat zo’n mooi moment in de topsport: hij won deze wedstrijd. Moet een bijzonder moment zijn geweest voor deze bevlogen bobber, die na zijn laatste wedstrijd dus nog op het podium het Wilhelmus mocht horen. Ik ben benieuwd of we nog weer van deze spectaculaire sport zullen horen.