Ter Mors komt er weer aan.

Olympisch schaatskampioene werkt aan come-back.

De lach is weer terug op het gezicht van Jorien ter Mors. Onze nationale schaatsheldin ziet de toekomst weer wat zonniger tegemoet. Na een jaar van afwezigheid is ze eigenlijk sinds afgelopen zomer pas weer enigszins serieus aan het trainen. Lang heeft ze getwijfeld. Is het dit allemaal wel waard? Het jaar vòòr de Olympische Spelen van Sotsji overleed haar vader en achteraf heeft ze onderschat wat het verdriet hierover met haar zou doen. Ze wilde door omdat ze zich niet wilde permitteren om al te lang bij dat verlies stil te staan. Dus ging ze naar Sotsji. En wat daar gebeurde weten de schaatsfans nog goed. Goud op de Olympische 1500 meter en ook nog eens goud met de achtervolgingsploeg samen met van Beek, Leenstra en Wüst.

Klap.

Maar toen het feestgedruis eenmaal was verstomd kwam de klap. Ze moest alsnog aan de verwerking van het verlies gaan werken. En dat viel haar zo zwaar dat ze mentaal niet meer goed kon herstellen. Dus kwam na tien jaar ontzettend hard trainen het moment dat het even niet meer ging. Naast die mentale kwetsbaarheid herstelde haar lichaam ook niet meer goed van de trainingsarbeid. Overreached heet dat. En tot groot verdriet van haar fans moest ze het vorige seizoen aan de kant toekijken. Zeven maanden heeft ze zelfs helemaal niets gedaan. Proberen te rusten en slapen, veel slapen.

Maar nu zien we haar gelukkig toch weer op het ijs. Voorzichtig trainen en veel aandacht voor herstel. Ze heeft de Oranje volleybaldames gezien en dat prachtige feest in Ahoy kort geleden. En dat lijkt haar wel wat. Zo in eigen land een grote prijs winnen voor eigen Oranje publiek. Dus zet ze haar zinnen op de WK shorttrack in 2017, ook in Ahoy.

Shorttrack.

Het aankomende seizoen zal ze dus gebruiken om langzaam weer te groeien naar haar oude vorm. Niet te veel wedstrijden en de focus op dat WK in 2017 en nu eerst de wereldkampioenschappen lange baan in februari 2016 in Kolomna. Hopelijk kort daarna de WK shorttrack in maart in Seoul.

Ze wil dus de nodige voorzichtigheid in acht nemen en dat valt haar zwaar. Het trainingsbeest dat ze was moet voorlopig even gedimd worden. De ongeduldige ter Mors vindt dat erg moeilijk. In april stond ze op nul en nu is ze dan weer iets verder. Maar voorlopig goed uitkijken en liever wat extra rust inbouwen dan wat extra trainen. En als je dan jarenlang gewend bent geweest om echt voluit te gaan dan gaat trainen met de handrem erop toch echt supermoeilijk. Maar ze geeft aan door te willen gaan omdat ze naar haar eigen zeggen voorlopig nog niet uitgekeken is op het sportwereldje en nog steeds graag alles uit haarzelf wil halen.

Ter Mors heeft de draad dus weer opgepakt en dat zal haar talloze fans ongetwijfeld goed doen. In Enschede deed ze mee aan de trainingswedstrijden op de 500 en de 1000 meter en tijdens dat eerste min of meer sereiuze wedstrijdje (haar eerste sinds Sotsji) brak ze direkt twee baanrecords. Is dat veelbelovend of niet? Ik weet niet of ze eind oktober zal kiezen voor de kwalificatiewedstrijden voor de World Cup langebaan, ook in Enschede, of voor de eerste Wereldbeker shorttrack die op datzelfde moment in Montreal wordt gereden. Ze zal moeten kiezen.

In elk geval ruikt ze weer het ijs en dat de schaatswereld rekening met haar moet houden bleek wel Dordrecht. Tijdens de Invitation Cup, de eerste internationale shorttrack-ontmoeting, won ze de 1000 meter en pakte ook goud met de relay-ploeg. Het vertrouwen van de schaatsbond (KNSB) is kennelijk groot, want men selecteerde haar voor de de eerste wereldbeker shorttrack in Montreal.